W odpowiedzi na pismo z dnia 30.03.2004 r. uzupełnione w dniu 13.04.2004 r. – które potraktowano jako wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Piszu działając na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej wyjaśnia:

Decyzją z dnia 14.10.2003 r. określono Panu wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za III kwartał 2003 r. w kwocie 20.258 zł., zamiast wykazanej w deklaracji VAT-7K za ten okres kwoty 20.515 zł.
Jednocześnie odmówiono jej zwrotu na rachunek bankowy z uwagi na fakt, że w okresie tym dokonał Pan sprzedaży opodatkowanej wyłącznie 22% stawką podatku od towarów i usług nie dokonując jednocześnie zakupów środków trwałych (art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.).

Deklaracja za III kwartał 2003 r., która wpłynęła do Urzędu Skarbowego w Piszu 25.08.2003 r. była ostatnią złożoną przez Pana deklaracją. W dniu 14.08.2003 r. w Urzędzie Skarbowym w Piszu złożył Pan zgłoszenie o zaprzestaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z dniem 31.07.2003 r. z powodu likwidacji działalności. Działalność ta została zlikwidowana z tym dniem, co wynika również z kserokopii decyzji Burmistrza Gminy i Miasta Pisz z dnia 12.08.2003 r. o wykreśleniu Pana z ewidencji działalności gospodarczej z dniem 31.07.2003 r. oraz Pańskiego oświadczenie o jej likwidacji. Na podstawie tego zgłoszenia wykreślono Pana z rejestru podatników podatku od towarów i usług prowadzonego przez Urząd Skarbowy w Piszu.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 cytowanej ustawy, nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, której zwrot na rachunek bankowy nie był możliwy, podatnik podatku od towarów i usług rozlicza w deklaracjach za następne okresy. Prawo do takiego rozliczenia przysługuje w związku z tym tylko zarejestrowanemu podatnikowi podatku od towarów i usług, który składa deklaracje. Nie jest natomiast możliwe skorzystanie z tego uprawnienia przez podmiot, który takim podatnikiem przestał być poprzez wykreślenie go z odpowiedniego rejestru, co ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Poprzez utratę statusu podatnika podatku od towarów i usług utracił Pan również możliwość rozliczenia tej nadwyżki. Ewentualne rozpoczęcie przez Pana działalności gospodarczej oraz czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie spowoduje, że będzie mógł Pan z tej możliwości skorzystać. W takiej sytuacji będzie mógł Pan korzystać z prawa do odliczania podatku naliczonego z faktur VAT otrzymanych przez Pana po złożeniu kolejnego, „nowego” zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie nie ma również zastosowania przepis art. 19 ust. 4 cytowanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 3 art. 19 tej ustawy, podatnik nie wykonał czynności podlegającej opodatkowaniu, podatek naliczony za ten okres podlega rozliczeniu w najbliższym okresie, w którym czynności te zostaną wykonane, nie później jednak niż w ciągu 36 miesięcy od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym dotyczy bowiem terminów obniżenia podatku należnego o podatek naliczony udokumentowany otrzymanymi fakturami VAT przez podatników składających deklaracje miesięczne, Pan zaś był małym podatnikiem w rozumieniu tej ustawy składającym deklaracje kwartalne, a w takim przypadku terminy te określa art. 19 ust. 3d tej ustawy. W ust. 4 art. 19 cytowanej ustawy brak zaś odwołania do art. 19 ust. 3d, poza tym przepis ten dotyczy tylko i wyłącznie sytuacji, w której zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług dokonuje zakupów i otrzymuje dokumentujące je faktury VAT, nie wykonuje zaś czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, brak tych czynności jest niejako chwilowy i nie ma trwałego charakteru oraz nie jest spowodowany likwidacją działalności. Pan natomiast będąc podatnikiem podatku od towarów i usług wykonywał czynności podlegające opodatkowaniu i pomniejszał podatek należny o podatek naliczony wynikający z otrzymanych faktur na bieżąco w składanych przez siebie deklaracjach. Przepis ten nie znajduje więc zastosowania w przypadku podmiotów, które na bieżąco dokonywały obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupach, zaprzestały wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zlikwidowały prowadzoną przez siebie działalność, w której były one wykonywane i zostały wykreślone z rejestru podatników podatku od towarów i usług.

Z przedstawionych powyżej przyczyn brak jest podstaw prawnych do rozliczenia opisanej we wstępie nadwyżki podatku naliczonego z chwilą rozpoczęcia przez Pan innej działalności.