Pytający prowadzi działalność gospodarczą jako podatnik VAT w zakresie:- mechaniki pojazdowej, usług elektrycznych, usług mechanicznych, usług komputerowych, handlu,- zawierania, pośredniczenia i wykonywania umów ubezpieczenia oraz likwidacji szkód.Usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego jako broker ubezpieczeniowy świadczy na podstawie zezwolenia KNUiFE. Usługi likwidacji szkód świadczy dla dwóch grup klientów:
1. klientów, którzy zostali ubezpieczeni za pośrednictwem jego biura, i w przypadku szkody otrzymują odpłatną lub nieodpłatną pomoc w jej likwidacji,
2. klientów, którzy zgłosili się celem odpłatnej likwidacji szkody.Świadczone usługi Podatnik zaklasyfikował do symboli: PKWiU 67.20.10-00.10 „Usługi pośrednictwa pomiędzy firmami ubezpieczeniowymi (bez obowiązkowych ubezpieczeń społecznych) a ich klientami” oraz PKWiU 67.20.10-00.20 „Usługi doradztwa ubezpieczeniowego

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), opodatkowaniu podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz eksport i import towarów, a także inne czynności wymienione w art. 2 ust. 3 cyt. ustawy. Od tej zasady ustawodawca przewidział wyjątki w postaci przedmiotowego zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 7 w/w ustawy. W ust. 1 pkt 2 tegoż art. 7 ustanowiono normę, zgodnie z którą zwalnia się od podatku VAT świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 2 ustawy. W poz. 9 tego załącznika zamieszczono symbol PKWiU: Sekcja J ex (65-67) „Usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:
1. działalności lombardów, z wyłączeniem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy,
3. usług doradztwa finansowego i maklerów (PKWiU 67.13.10-00.20).”

Aby prawidłowo odczytać, które z usług finansowych zostały przez ustawodawcę zaliczone do zwolnionych z podatku VAT na mocy załącznika nr 2 do ustawy, należy odwołać się do nieobowiązującej już w statystyce Klasyfikacji Usług, ponieważ do niej odwoływał się pierwotnie ustawodawca określając usługi w załącznikach do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.Od dnia 1 kwietnia 1995 r. wprowadzono Klasyfikację Wyrobów i Usług, co spowodowało konieczność zmiany załączników do ustawy o VAT określających obniżone stawki podatkowe według KU na nową nomenklaturę wynikającą z KWiU. Podstawą prawną do wprowadzenia zmian był zapis art. 54 ust. 3 ustawy o VAT, który zobowiązywał Ministra Finansów, aby w przypadku wprowadzenia nowych klasyfikacji towarów i usług ogłosił w porozumieniu z Prezesem GUS załączniki do ustawy z uwzględnieniem nomenklatury wynikającej z nowych klasyfikacji. Wykonaniem powyższego było obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie ogłoszenia załączników do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, z uwzględnieniem nomenklatury wynikającej z Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 44 poz. 231). Zgodnie z ust. 2 tego obwieszczenia zmiana nomenklatury statystycznej nie powoduje zmian w wysokości opodatkowania po dniu 31 marca 1995 r.Ponadto w art. 54 ust. 4 ustawy o VAT wskazano, iż do celów poboru podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego w okresie do 31 grudnia 2002r. stosuje się klasyfikacje statystyczne obowiązujące przed 01 lipca 1997r.. Natomiast zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 4 grudnia 2002r. zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawę o znaczeniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy oraz ustawę Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 213, poz. 1803) w przypadku gdy po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy wprowadzone zmiany do ustawy, o której mowa w art. 1, dotyczące nowych oznaczeń klasyfikacyjnych towarów, usług oraz obiektów budowlanych (PKWiU i PKOB) prowadziłyby do zmiany dotychczas stosowanych stawek podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego albo prowadziłyby do zwolnienia od podatku lub opodatkowania, podatnik stosuje stawki lub zwolnienie określone w ustawie, o której mowa w art. 1 w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2002r.Tak więc, aby prawidłowo odczytać, czy usługi świadczone i sklasyfikowane przez Podatnika według PKWiU do grupowania 67.20.10-00.10 i 67.20.10-00.20 są zwolnione z podatku VAT na mocy załącznika nr 2 do ustawy, należy odwołać się do Klasyfikacji Usług. Usługi zawierania i wykonywania umów ubezpieczenia w imieniu ubezpieczającego oraz pośredniczenia przy zawieraniu umów ubezpieczenia na rzecz ubezpieczonego były według obowiązującej do 31 marca 1995 r. Klasyfikacji Usług sklasyfikowane w branży KU 95101x „Usługi ubezpieczeniowe majątkowe i osobowe”. Usługi klasyfikowane w tej podbranży były zwolnione od podatku VAT na podstawie poz. 13 zał. nr 2 do ustawy o VAT. Zatem w świetle wyżej zacytowanych przepisów usługi sklasyfikowane do symbolu PKWiU 67.20.10-00.10 nadal są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.Natomiast usługi polegające na doradztwie były według Klasyfikacji Usług opublikowanej w Zeszytach Metodycznych GUS Nr 57 – Warszawa 1985, sklasyfikowane w podbranży 89302x – „Rzeczoznawstwo”, która obejmowała:
• ekspertyzy,
• ocenę jakości,
• doradztwo,
• usługi w zakresie wzornictwa przemysłowego, wystroju wnętrz, małej architektury,
• sporządzania analiz, założeń i raportów techniczno
• ekonomicznych oraz związanych z wdrażaniem nowych rozwiązań techniczno-organizacyjnych i rzecznictwem patentowym.

Z punktu widzenia klasyfikacji statystycznych, w podbranży KU 89302 „Rzeczoznawstwo” mieściły się usługi w zakresie doradztwa. Tak więc zakres pojęciowy rzeczoznawstwa jest nadrzędny w stosunku do pojęcia doradztwa i zawiera je w sobie. Usługi klasyfikowane w tej podbranży, jako nie wymienione w załącznikach nr 1 – 5 do ustawy o podatku od towarów i usług podlegały zgodnie z art. 18 w/w ustawy opodatkowaniu według podstawowej 22% stawki VAT.

W świetle powyższego świadczenie usług doradztwa zaklasyfikowanych do symbolu PKWiU 67.20.10-00.20 podlega nadal opodatkowaniu stawką podstawową wynoszącą 22%.

W myśl generalnej zasady, Podatnik sam klasyfikuje usługi bądź produkty według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów. W przypadku jednak trudności w ustaleniu właściwego grupowania, można zwrócić się do urzędu statystycznego. Od 01.01.2003r. właściwym dla całego kraju jest Ośrodek Interpretacji Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi.