Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, że Spółka zgodnie z umową zawartą z Bankiem otrzymała kredyt inwestycyjno-budowlany określony w dolarach amerykańskich. Realizacja kredytu nastąpiła poprzez zapłatę, przedstawionych bankowi, faktur inwestycyjno-budowlanych w złotych polskich jako równowartość odpowiedniej kwoty w dolarach amerykańskich przeliczonej po bankowym kursie wymiany. Spłata rat kapitałowych następuje również w złotych polskich, ale jako równowartość dolarów amerykańskich. W wyniku zmian kursu dolara kwota spłaconych rat w złotych jest dużo niższa od wartości zaciągniętego kredytu.

Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 54 z 2000 r. Poz. 6542 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się przy tym na złote wg kursów średnich ogłoszonych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu.

Jeżeli natomiast koszty wyraża się w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży, ustalonego przez bank dewizowy, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztu.

Ponadto art. 15 ust. 1 a ustawy stanowi, iż koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłoszonego odpowiednio przez bank dewizowy, z którego usług korzystał podatnik.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 2 a i ust. 3 przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut , ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik. Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu średniego ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

W przedstawionym wyżej stanie faktycznym ani art. 15 ust. 1 ustawy w części stanowiącej o różnicach kursowych, ani art. 15 ust. 1 a ustawy nie mają zastosowania. Z treści obu tych przepisów wynika, że dotyczą one posiadanych przez podatnika własnych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej albo dokonanych przez niego rozliczeń – również w walucie obcej, natomiast w stanie faktycznym przedstawionym w piśmie zarówno uzyskany kredyt jak i jego spłata realizowane były w walucie polskiej.Analogicznie w tej sytuacji art. 12 ust.2a i ust.3 ustawy dotyczący przychodów z tytułu o różnic kursowych nie ma zastosowania.Zastosowane przez strony umowy odniesienie kwoty kredytu i wartości spłacanych rat do wartości w dolarach amerykańskich przeliczonej po bankowym kursie wymiany było zabiegiem waloryzacyjnym, nie zmieniło jednak złotówkowego charakteru rozliczeń .W opisanym powyżej przypadku nie występują różnice kursowe określone w art. 12 ust. 2 a i ust. 3 oraz art. 15 ust. 1 i ust. 1 a w/w ustawy, gdyż nie otrzymano i nie zapłacono zobowiązania w walucie obcej( tylko w równowartości waluty obcej). Zaciągnięcie kredytu oraz jego spłata nie stanowią przychodów i kosztów podatkowych.