W związku ze złożonym przez Pana w dniu 19.03.2004 r. zapytaniem w trybie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących kwestii czy wobec nieotrzymania należności za fakturę wystawioną w 1999 r. w kwocie 26.077,98 zł, wartość tą można wpisać (zaliczyć, dokonać korekty kosztów bieżących) do kosztów działalności gospodarczej, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie informuje co następuje:
Zgodnie z regulacją art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.
Przepis art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona.
Wykładnia tego przepisu wskazuje, iż warunkiem zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodu wierzytelności odpisanych jako nieściągalne jest równoczesne spełnienie tych dwóch przesłanek.

Przepis art. 14 ust. 1 ustawy stanowi, iż za przychód z działalności o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Nieściągalność wierzytelności winna być udokumentowana w sposób określony w art. 23 ust. 2 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mianowicie:
1. postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2. postanowieniem sądu o:
a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub,
b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a), lub
c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku albo
3. protokółem sporządzonym przez podatnika stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.

Z przedłożonej dokumentacji wynika, iż w dniu 17.03.2003 r. wydane zostało postanowienie Sądu w którym otwarto postępowanie układowe Przedsiębiorstwa Handlowo- Usługowego ... .

W związku z tym, iż nie zachodzą przesłanki określone w art. 23 ust. 2 pkt 2 w/w ustawy, należy uznać, że nieściągalność wierzytelności nie została uprawdopodobniona, a zatem nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodu.
Ponadto w związku z toczącym się postępowaniem układowym nie można przewidzieć, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty oraz nie posiada Pan postanowienia o nieściągalności, uznanych przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, a zatem nie można zaliczyć wierzytelności jako nieściągalnej w koszty uzyskania przychodu.

Mając na uwadze powyższe stanowisko wyrażone przez Pana w złożonym w dniu 19.03.2004 r. zapytaniu jest błędne.