Zgodnie z artykułem 6 ust. 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. z 2000 r. Nr 14 poz.176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2003 roku - łączne opodatkowanie małżonków jest możliwe, jeżeli zostały spełnione jednocześnie następujące warunki :

- małżonkowie podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu , o którym mowa w artykule 3 ust. 1,

- istnieje między nimi wspólność majątkowa małżeńska,

- przez cały rok podatkowy pozostawali w związku małżeńskim,

- złożą oświadczenie woli w formie wniosku wyrażonego we wspólnym zeznaniu do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym,

- do żadnego z małżonków nie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144 poz.930 ze zm.), z wyjątkiem artykułu 1 pkt 2 tej ustawy.

W tym miejscu należy podkreślić , iż w myśl artykułu 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają osoby fizyczne, które mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Jednakże przepisy artykułu 3 ust. 1 zgodnie z artykułem 4a cyt. ustawy - stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Zatem, aby ustalić czy obywatel Niemiec podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, należy ustalić jego miejsce zamieszkania.

Między Polską a Niemcami obowiązuje umowa z dnia 18 grudnia 1972r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku ( Dz.U. 1975, Nr 31, poz. 163 i 164 ). Zgodnie z artykułem 4 cyt. umowy -miejsce zamieszkania osoby fizycznej znajduje się w tym państwie, w którym osoba ta posiada stałe miejsce zamieszkania . Miejscem zamieszkania osoby fizycznej, zgodnie z art. 25 KC jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu . Na miejsce zamieszkania składa się więc zarówno element faktycznego przebywania ( corpus ), jak i zamiar stałego pobytu w tym miejscu ( animus ) . Chodzi więc tu o miejscowość, która stanowi pewnego rodzaju centrum życiowe danej osoby .

Jeżeli w oparciu o dokonane wyżej ustalenia nie można jednoznacznie stwierdzić, iż dana osoba posiada stałe miejsce zamieszkania wyłącznie w jednym z państw, albowiem w każdym z umawiających się państw posiada ona swoje ogniska domowe, którym można przypisać atrybut stałości - to uznaje się, iż osoba ta posiada miejsce zamieszkania tylko w tym państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych ). Mówiąc o ściślejszych powiązaniach osobistych i gospodarczych danej osoby, należy wziąć pod uwagę jej rodzinne i towarzyskie powiązania , wykonywane zajęcia, miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oraz wszelkiego rodzaju inną działalność, w tym polityczną i kulturalną .

Jeżeli jednak ustalenie miejsca zamieszkania danej osoby w oparciu o powyższe kryteria o charakterze subiektywnym ciągle nie jest możliwe, gdyż dana osoba posiadając stałe miejsce zamieszkania w obu umawiających się państwach, żadnego z nich nie traktuje jako swojego centrum życiowego, przyjmuje się za decydujące kryterium mające ściśle obiektywny charakter, czyli kryterium pobytu. Na jego podstawie uznaje się, że miejsce zamieszkania danej osoby jest w tym państwie, w którym osoba ta zazwyczaj przebywa .

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, należy stwierdzić, iż obywatel Niemiec może skorzystać z możliwości wspólnego opodatkowania się z małżonką za rok podatkowy 2003, jeżeli jego miejsce zamieszkania w rozumieniu jak wyżej znajduje się w Polsce oraz spełnia pozostałe warunki niezbędne do łącznego opodatkowania się .