Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po zapoznaniu się z treścią pisma spółki z o.o. R. w R. z dnia 3.03.2004 r. (bez znaku, data wpływu do tut. Urzędu 5.03.2004 r.) o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wraz z pismem uzupełniającym w ww. zakresie z dnia 17.03.2004 r. (bez znaku) udziela poniższych wyjaśnień w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych:

1. W zakresie przychodów:

W świetle art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte w roku podatkowym uważa się należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Data powstania przychodu należnego została skonkretyzowana w przepisach podatkowych z dniem 1.01.2003 r. na podstawie art. 1 pkt 6 lit. c ustawy z dnia 27.07.2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Za wcześniejsze lata podatkowe, w tym za przyjęty przez spółkę rok podatkowy obejmujący okres od 1.11.2001 do 31.10.2002 r., zgodnie z wykładnią przepisów art. 12 ust. 3 cyt. ustawy o podatku dochodowym przyjmuje się, iż momentem powstania przychodu należnego jest zwykle data wystawienia faktury lub moment wydania towaru z magazynu albo wykonania usługi, jeżeli te okoliczności wystąpią wcześniej niż wystawienie faktury.

Zgodnie z przedstawionym stanem prawnym oraz stanem faktycznym opisanym w zapytaniu organ podatkowy stwierdza, iż należny dla spółki przychód powstanie w roku podatkowym, za który obciążono najemców za zużytą energię elektryczną, tj. od 1.11.2001 r. do 31.10.2002 r. Zatem stanowisko spółki – przedstawione w zapytaniu w zakresie zaliczenia przychodów do danego roku podatkowego jest prawidłowe.

2. W zakresie kosztów uzyskania przychodów:

W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązuje generalna zasada wyrażona w art. 15 ust. 1 ustawy, który stanowi, że „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1...”. Jest to ustawowa definicja kosztów uzyskania przychodów, według której dokonuje się kwalifikacji wydatków ponoszonych przez podatnika jako kosztów związanych z uzyskanym przychodem.

Z kolei kwestię zaliczania wydatków (kosztów) do poszczególnych okresów (lat) podatkowych regulują postanowienia art. 15 ust. 4 powołanej wyżej ustawy. W myśl tego przepisu „koszty uzyskania przychodu są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione”.

Zasadą jest zatem, że koszty uzyskania przychodów są potrącalne w tym roku podatkowym, którego dotyczą. Od tej zasady jest jednak wyjątek: gdyby zarachowanie kosztu w danym roku lub do danego roku było niemożliwe, wówczas koszt ten potrąca się w roku, w którym został faktycznie poniesiony.

Ponieważ z przedstawionego przez spółkę stanu faktycznego w piśmie z dnia 3.03.2004 r. nie wynika czy faktury zakupowe i inne dowody księgowe dotyczące kosztów otrzymano przed czy po sporządzeniu zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok 2002, Naczelnik tut. Urzędu stwierdza, iż podatnik po uwzględnieniu stanu faktycznego, jaki istnieje w spółce odnośnie wymienionych w piśmie kosztów, tj. moment ich poniesienia w powiązaniu z przychodami 2002 r. ma możliwość złożenia korekty zeznania podatkowego za ten rok. W przypadku podwójnego obciążenia kosztów (co szczegółowo opisała spółka w piśmie uzupełniającym z dnia 17.03.2004 r.) na podstawie oryginału faktury a następnie na podstawie jej duplikatu spółka powinna odpowiednio dokonać korekty kosztów uzyskania przychodu za rok, w którym nastąpiło to zdarzenie. Korekta ta nie będzie miała wpływu na rozliczenie kosztów podatkowych następnego roku.

Opisana przez spółkę w uzupełnieniu do pisma zasada zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wartości zakupionych towarów handlowych w momencie ich sprzedaży i księgowania zakupu towarów na podstawie faktur lub dowodów dostaw powoduje, iż jednostka jest w stanie odnieść koszt zakupu towarów do momentu ich sprzedaży, a zwłaszcza do roku podatkowego, w którym dokonano sprzedaży i osiągnięto przychód. Natomiast opisany w piśmie stan faktyczny może sugerować, iż zasada zaliczania w koszty uzyskania przychodów wartości zakupionych towarów w momencie ich sprzedaży nie jest w pełni przez spółkę przestrzegana, co na gruncie przepisów prawa podatkowego nie powinno mieć miejsca.

Niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o aktualny stan prawny oraz faktyczny przedstawiony w zapytaniu.