Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy). Zgodnie z art. 7 ust. 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość straty w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.

Naczelnik tut. organu podatkowego podziela stanowisko Strony zawarte w piśmie o zaliczeniu dochodu ze sprzedaży gruntu do dochodu za miesiąc dokonania sprzedaży tj. za miesiąc, w którym został sporządzony akt notarialny dot. sprzedaży gruntu.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) opodatkowaniu podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług.

Grunt nie jest towarem w rozumieniu przepisów art. 4 pkt 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, wobec czego jego sprzedaż nie podlega przepisom ustawy o podatku VAT – jego sprzedaż podlega jedynie podatkowi od czynności cywilno – prawnych.

W myśl znowelizowanego art. 20 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 15 lutego 2002 r. (Dz. U. Nr 19, poz. 185) podatnik dokonujący sprzedaży towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku jest zobowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Nie trzeba już zatem ewidencjonować sprzedaży nie podlegającej opodatkowaniu.

Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 2 ustawy o podatku VAT podatnik może zmniejszyć podatek należny o kwotę podatku naliczonego, związaną ze sprzedażą opodatkowaną. W celu zatem ustalenia wartości podatku naliczonego, który podlega odliczeniu na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy o VAT – przy obecnym jego brzmieniu – wartość sprzedaży opodatkowanej należy odnieść do wartości sprzedaży ogółem, stanowiącej sumę sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej. Ustalony w ten sposób procentowy udział sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem należy odnieść do wartości podatku naliczonego, dotyczącego zakupów towarów związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.