W odpowiedzi na pismo z dnia 15.04.2004 r. (wpływ do Urzędu 19.04.2004 r.) w sprawie interpretacji przepisów o podatku od towarów i usług, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Głownie działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) udziela pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego (w stanie prawnym obowiązującym w dniu złożenia przez podatnika pisma).

Z treści pytania wynika, iż podatnik świadczy usługi na zlecenie podatnika, który sprowadził na polski obszar celny towary w celu uszlachetniania czynnego. Usługi tego typu stosownie do treści art. 39 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50 ze zm.), przy spełnieniu określonych warunków mogą być traktowane jako eksport usług.

Zgodnie z treścią art. 39 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy za eksport usług rozumie się usługi polegające na naprawie, uszlachetnianiu, przerobie lub przetwarzaniu towarów przywiezionych na polski obszar celny, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego, jeżeli towary te zostaną wywiezione za granicę zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych.

Z treści § 58 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.) wynika, iż warunkiem potraktowania jako eksportu usług przerobu na zlecenie podatnika, który jest importerem towaru konieczne jest, aby usługi polegały wyłącznie na naprawie, uszlachetnieniu, przerobie lub przetworzeniu towarów sprowadzonych w tym celu przez podatnika określonego w pkt 1, pod warunkiem

1. uzyskania oświadczenia od zleceniodawcy, że towar, który powstał w wyniku wykonania tej usługi, zostanie wywieziony za granicę,
2. posiadania szczegółowego rozliczenia tych usług zgodnie z treścią dokumentów celnych, których kopie powinny być w posiadaniu tych podatników, stwierdzających powrotny wywóz towarów za granicę,

Posiadanie szczegółowego rozliczenia jest koniecznym warunkiem zastosowania stawki 0% przez zleceniobiorcę. Z dokumentów celnych musi wynikać ilość i rodzaj towarów , który został poddany procedurze uszlachetnienia przez zleceniobiorcę na zlecenie podatnika dokonującego powrotnego wywozu. Zleceniobiorca w umowie ze zleceniodawcą powinien sobie zagwarantować taki sposób dokumentowania wywozu towarów, który nie budziłby wątpliwości co do ilości i tożsamości towarów przerobionych i wywiezionych. Celem tego przepisu jest uniknięcie wątpliwości co do wywiezionego towaru, dlatego też dokumenty celne muszą precyzyjnie określać jaki towar i w jakich ilościach został wywieziony. Stanowisko podatnika co do terminu powstania obowiązku podatkowego zdaniem Urzędu jest nieprawidłowe.

§ 58 ust. 2 stanowi, iż przepisy ust. 1 pkt 2-4 stosuje się, jeżeli podatnik spełni określone w nich warunki oraz otrzyma całość lub co najmniej 50% zapłaty przed upływem 60 dni od daty wywozu za granicę towaru będącego przedmiotem świadczonych usług, z tym że spełnienie warunków także po upływie terminu uprawnia podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego. Dokonując zestawienia powyższego przepisu z przepisem dot. terminu powstania obowiązku podatkowego określonym w art. 6 ust. 8b pkt 7 ustawy należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania zapłaty nie wcześniej niż po dokonaniu wywozu towaru. Art. 6 ust. 8b pkt 7 stanowi, iż obowiązek podatkowy w przypadku eksportu usług powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty albo otrzymania towaru. Obowiązek wykazania sprzedaży w prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług ewidencji (ze stawką 0%) wystąpił w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy. W tym też terminie powstał obowiązek wystawienia faktury.