INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 29.06.2012 r. (data wpływu 02.07.2012 o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokumentowania zakupów dowodami wewnętrznymi- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.07 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokumentowania zakupów dowodami wewnętrznymi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz od 26.04.201 roku działalność w formie spółki cywilnej D.pl s.c. Dla celów podatkowych Wnioskodawca prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów. Jest ponadto zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności, w tym również w formie spółki cywilnej zamierza dokonywać skupów od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej zużytych tonerów do drukarek. Do chwili obecnej zakupy ograniczają się wyłącznie do nabywania tonerów od osób prowadzących działalność gospodarczą, co udokumentowane jest fakturami VAT. Tonery będą odsprzedawane w późniejszym terminie firmom posiadającym zgodę na odzysk odpadów lub poddawane odzyskowi bezpośrednio przez Wnioskodawcę zgodnie z posiadaną przez niego decyzją zezwalającą na prowadzenie odzysku.

Na udokumentowanie poniesionych wydatków związanych ze skupem tonerów Wnioskodawca zamierza wystawiać dowody wewnętrzne zgodne z § 14 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). Dowody wewnętrzne będą podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jako dowody księgowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest dokumentowanie zakupu zużytych tonerów do drukarek, jako odpadów poużytkowych, od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej dowodami wewnętrznymi i zaliczanie takich dowodów wewnętrznych do dowodów księgowych dokumentujących wydatki w celu wykazania kosztów uzyskania przychodów...

Czy w przypadku zakupu na podstawie dowodu wewnętrznego istnieją ograniczenia kwotowe odnośnie jednorazowych transakcji zakupu tonerów do drukarek, jako odpadów poużytkowych od ludności...

Zdaniem Wnioskodawcy, na udokumentowanie zakupu od ludności zużytych tonerów do drukarek, jako odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, prawidłowym będzie wystawianie dowodów wewnętrznych i zaliczanie ich do kosztów uzyskania przychodów.

Pojęcie odpadów zostało zdefiniowane w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tj. Dz. U. 2010 f. Nr 185, poz. 1243 ze zm.), w myśl, którego odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany. W załączniku Nr 1 do ww. ustawy o odpadach zostały wymienione kategorie odpadów, w tym, jako Q2 zostały ujęte produkty nieodpowiadające wymaganiom jakościowym, a jako Q6 Przedmioty lub ich części nienadające się do użytku (np. usunięte baterie, zużyte katalizatory itp.).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1 991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis ten wskazuje, iż podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

• faktycznego poniesienia wydatku,
• istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,
• braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,
• odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.
  
  

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 w/w ustawy. Przy czym obowiązek wskazania związku przyczynowo skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów oraz odpowiednie udokumentowanie poniesionego wydatku spoczywa na podatniku.

Zagadnienia dotyczące dokumentowania wydatków przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

W myśl § 12 ust. 3 tego rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VA, faktury VAT, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej „fakturami”, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i § 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające, co najmniej:
   1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym, że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   3. przedmiot operacji gospodarczej I jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

- oznaczone numerem lub winny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Stosownie do treści § 13 ww. rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w 5 12 ust. 3 pkt 2.
   
   

Zgodnie z przepisem § 14 ust. 1 tego rozporządzenia, na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). Przy czym przypadki, w których mogą być wystawiane dowody wewnętrzne wymienia przepis § 14 ust. 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Stosownie do § 14 ust. 2 pkt 6 powyższego rozporządzenia, dowody, o których mowa w ust. 1, mogą dotyczyć, między innymi, zakupu od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych.

Pod pojęciem ludności należy rozumieć osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. W świetle prawa osoby te nie mają możliwości wystawienia faktur. Zdaniem Wnioskodawcy przy zakupie na podstawie dowodu wewnętrznego nie istnieją ograniczenia kwotowe odnośnie jednorazowych transakcji zakupu tonerów do drukarek, jako odpadów poużytkowych od ludności

Wydatki poniesione na zakup od ludności zużytych tonerów do drukarek, stanowiących odpad poużytkowy, mogą zostać udokumentowane dowodami wewnętrznymi, zawierającymi dane wymienione w § 14 ust. 1 ust. 2 pkt 6 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów Nie istnieje w związku z tym obowiązek dokumentowania takich transakcji umowami kupna sprzedaży W przypadku ww. zakupów, dokumentowanych dowodami wewnętrznymi nie ma znaczenia wartość zakupu w tym zakresie nie istnieją, bowiem normy prawa podatkowego ograniczające wartość transakcji

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.