W odpowiedzi na pismo z dnia 14.10.2003 r. (znak: L.dz. 14/10/03/OS) uzupełnione następnie pismem z dnia 4.11.2003 r. (znak: L.dz.5/11/03/S) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, działając w oparciu o art. 14a § 1 i 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Stalowej Woli wyjaśnia jak niżej:

Jak wynika z treści złożonego pisma, P.P.H.U. „A.” sp. z o.o. w upadłości wynajmowało lokal osobie fizycznej prowadzącej w wynajmowanym lokalu działalność gospodarczą. Z uwagi na nieterminowe regulowanie zobowiązań z tytułu najmu, syndyk, po zakreśleniu dodatkowego terminu do zapłaty tych zobowiązań oraz stwierdzeniu ich nieuregulowania, rozwiązał przedmiotową umowę najmu bez zachowania okresu wypowiedzenia.

Zapytanie jednostki dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z lokalu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), opodatkowaniu podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej.

Przez usługi ww. ustawa o podatku VAT rozumie usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej – art. 4 pkt 2 ustawy. Bezsprzecznie wynajem lokalu traktowany jest w owych klasyfikacjach jako usługa. Najem jest przykładem usługi o charakterze ciągłym, z obowiązkiem usługobiorcy do zapłaty za wykonaną usługę. W przypadku świadczenia usługi najmu podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest wynikający z umowy najmu czynsz, pomniejszony o kwotę podatku należnego.

Z art. 659 kodeksu cywilnego wynika, że przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. W sytuacji zatem rozwiązania umowy najmu ustaje łączący strony stosunek najmu, co powoduje po stronie najemcy obowiązek oddania przedmiotu najmu. Do chwili wydania tegoż przedmiotu zachodzi po stronie byłego najemcy tzw. bezumowne korzystanie z rzeczy, które z oczywistych względów nie stanowi wykonania usługi. Zapłata w tym przypadku określonej kwoty pieniężnej wiąże się z prawem żądania naprawienia wynikłej dla właściciela rzeczy szkody z tytułu bezprawnego używania rzeczy. Żądane wynagrodzenie za bezprawne korzystanie z rzeczy będącej cudzą własnością stanowi formę odszkodowania, które jako niewynikające z odpłatnego świadczenia usługi nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko jednostki przedstawione w złożonym piśmie jest prawidłowe.