Naczelnik Urzędu Skarbowego działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zmianami), w odpowiedzi na pismo z dnia 14.04.2004r, w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, informuje co następuje.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło wykonanie usługi (art. 14 ust. 1c pkt 2 ww. ustawy).

Z treści zapytania wynika, iż przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, jest działalność pomocnicza związana z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno – rentowymi. Przychodem z działalności gospodarczej jest wynagrodzenie prowizyjne pomniejszone o rezerwy na storno, tj. roszczeń powstałych z tytułu rozwiązania umów ubezpieczeń w trakcie okresu ubezpieczeniowego, po zakończeniu współpracy z firmą ubezpieczonego, w imieniu której zawiera Pan umowy.Przychody z działalności księgowane są na podstawie rachunku (jeden raz w miesiącu), wystawianego za prowizję z tytułu ubezpieczeń. W przypadku np. zerwanych umów ubezpieczeń, zawartych w poprzednich okresach, następuje odliczenie wartości pieniężnych w wysokości odpowiadającej niezapłaconym składkom. Powyższa sytuacja powoduje konieczność zwrotu pobranego wcześniej wynagrodzenia prowizyjnego. W praktyce odbywa się to poprzez potrącenie wynagrodzenia podlegającego zwrotowi z należnej Panu prowizji z tytułu zawarcia innych umów.

Jak wynika z załączonych do wniosku rachunków, prowizja, należna od umów w danym miesiącu, pomniejszana jest o prowizję podlegająca zwrotowi maksymalnie do wysokości wypracowanej prowizji. Są więc miesiące, w których faktycznie wypłacone wynagrodzenie prowizyjne, pomimo uzyskania przychodu z prowizji wynosi „0”, z uwagi na konieczność zwrotu prowizji pobranej w okresach wcześniejszych. W przypadku, gdy saldo prowizji należnej a podlegającej zwrotowi jest (-), różnica potrącana jest z wynagrodzenia należnego w następnym okresie czasu.

Na wystawianych rachunkach pozycja „wartość rachunku do zapłaty” rozpisana jest w ujęciu księgowym, tj. „winien”, „ma”.Zapis w pozycji „ma” oznacza kwotę należną wystawcy – prowizję pomniejszoną o zwroty wcześniej pobranych prowizji. W przypadku, gdy dochód z prowizji danego miesiąca jest mniejszy od koniecznych zwrotów, to saldo widnieje w pozycji „winien” i oznacza, że kwota ta będzie potracona z prowizji należnych wystawcy w następnych okresach czasu.

W świetle wyżej powołanych przypisów, zwrócona kwota z tytułu wcześniej otrzymanej należności i zaksięgowanej po stronie przychodów wpływa na zmniejszenie kwoty osiągniętego przychodu okresu rozliczeniowego, w którym dokonany będzie zwrot. Tutejszy organ podatkowy zauważa ponadto, iż zwrot ten musi być faktycznie dokonany, a nie wynikać jedynie z zapisu na rachunku w pozycji „winien”. Stąd też w przedstawionym stanie faktycznym, nie wystąpi sytuacja, w której przychód wynikający z wystawionego rachunku będzie ze znakiem minus. Co najwyżej będzie miał wartość „0”, w przypadku gdy zwrot wcześniej pobranej prowizji, będzie dokonany do wysokości należnego przychodu. Należy w tym miejscu wskazać na zapis § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475), który zawiera katalog dokumentów, stanowiących podstawę zapisów w księdze przychodów i rozchodów.

Z uwagi na powyższe, stanowisko podatnika w ww. sprawie, tj. możliwości występowania przychodu ze znakiem minus, nie jest właściwe.