Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie dokonuje zmiany udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Jaśle pismem z dnia 5.03.2004 r. (znak: OP-423/2/04) informacji wydanej w trybie art. 14a § 1 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa, stanowiącej odpowiedź na zapytanie spółki z dnia 27.01.2004 r. w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych, powstałych w przypadku przewalutowania na polskie złote pozostałej do spłaty kwoty kredytu, zaciągniętego w walucie euro.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów. Stosownie zaś do art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a tej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego w we wniosku spółki wynika, że spółka zaciągnęła kredyty obrotowe w euro i spłacała je, zaliczając odsetki i różnice kursowe w koszty uzyskania przychodów. W maju 2003 r. dokonano przewalutowania na polskie złote pozostałą do spłaty kwotę kredytu w euro i ustalono termin spłaty do maja 2004 r. Wątpliwości spółki dotyczą zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych z dnia przewalutowania kredytu.

Jak wynika z treści cytowanego powyżej przepisu art. 15 ust. 1, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów różnic kursowych może nastąpić tylko z dniem ich zapłaty. W przypadku zaś przewalutowania kredytu dewizowego na kredyt w złotówkach nie następuje spłata kredytu dewizowego, lecz jedynie przeliczenie jego wartości na złote. W tym przypadku różnica pomiędzy kursem waluty z dnia zaciągnięcia kredytu a dniem przewalutowania (w przypadku wzrost kursu waluty) podwyższa wysokość kapitału do spłaty. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na spłatę kredytu nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Kosztem takim w przypadku kredytu obrotowego, zaciągniętego na cele działalności gospodarczej są zapłacone odsetki, w tym przypadku będą to odsetki od podwyższonego kapitału.

A zatem, gdy zamiast spłaty pożyczki w walucie obcej następuje jej przeliczenie na walutę polską różnice kursowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie występują. Zajęcie odmiennego stanowiska, tj. zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów naliczonych (lecz niezapłaconych) różnic kursowych nie znajduje potwierdzenia w ww. przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.