Zgodnie z brzmieniem art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr.54 poz. 535) przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju, w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.Stawka opodatkowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów została określona w art. 42 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług w wysokości 0 % pod warunkiem jednak, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towaru,
2.podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług określono, iż dowodami, o których mowa wyżej są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju- w przypadku gdy przewóz jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi);
2.kopia faktury dostawy;
3.specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku;
4.dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W przypadku, gdy dokumenty wymienione w pkt. 1-4 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium kraju towarów dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt. 2 na mocy art. 42 ust. 11 mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, a w szczególności:
1.korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2.dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3.dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.

W świetle powyższych przepisów, odpowiadając na pytanie zawarte w piśmie Spółki dotyczące interpretacji zapisu art. 42 ust. 3 pkt. 4 ustawy o podatku od towarów i usług w związku ze stosowanym przez Spółkę sposobem monitoringu trasy przewozu powierzonych jej przesyłek za pomocą środków elektronicznych, należy stwierdzić, iż wydruk z systemu informatycznego stosowanego przez Spółkę z informacją o dostarczeniu przesyłki (status”delivered”), nie spełnia wymogów zawartych w powyższym przepisie, gdyż nie jest dokumentem potwierdzającym przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Wymogu tego nie spełnia również oświadczenie firmy kurierskiej o dostarczeniu przesyłki.