W treści art. 44 ust. 6 ustawy z dn. 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000 r. Dz. U. nr 14, poz. 176 ze zm.), z której wynika, iż podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, oraz z najmu lub dzierżawy zobowiązani są do dokonywania wpłat zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy za okres od stycznia do listopada - do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, a zaliczki za grudzień w wysokości należnej za listopad – do dnia 20 grudnia, ustawodawca zawarł normę prawną odnosząca się do deklaracji, o treści cyt.”<..> W terminach płatności zaliczek za miesiące od stycznia do listopada podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym deklaracje według ustalonego wzoru o wysokości dochodu osiągniętego od początku roku <..>”.

Czynność składania deklaracji powiązano zatem ściśle z terminami płatności zaliczek miesięcznych.

O ile jednak, wskazane terminy płatności zaliczek są zasadą ogólną odnoszącą się do podatników objętych obowiązkiem dokonywania wpłat zaliczek i składania deklaracji, to sama czynność płatności zaliczki i jej wysokość jest zindywidualizowana z uwagi na sposób ustalania tejże zaliczki u danego podatnika.

Zgodnie z treścią art. 44 ust. 3 pkt. 1 ww. ustawy, obowiązek wpłacania zaliczki powstaje poczynając od miesiąca, w którym dochody osiągnięte z pozarolniczej działalności gospodarczej, bądź z najmu przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku, czyli kwotę zmniejszającą podatek, określoną w pierwszym przedziale skali podatkowej podzieloną przez 19% i pomnożoną przez 100 (w 2004 r. podobnie jak w 2003 r. kwota dochodu nieopodatkowanego wynosi 2.790,00 zł).

W dalszej części ww. przepisu wskazano sposób ustalenia wysokości zaliczki z uwzględnieniem zasad określonych w art. 26, 27 i 27b ustawy jw., oraz sposób ustalenia zaliczki za następne miesiące. Sposób ustalenia wysokości zaliczki przesądza o konieczności dokonania wpłaty zaliczki, bądź braku takiego obowiązku, z uwagi na możliwość zastosowania odliczeń od dochodu (np. składek na ubezpieczenie społeczne) jak i od podatku (składek na ubezpieczenie zdrowotne). Prawo do dokonania przedmiotowych odliczeń może spowodować sytuację, iż mimo powstałego co do zasady, obowiązku zapłacenia zaliczki na podatek dochodowy z uwagi na uzyskanie dochodu powodującego obowiązek zapłacenia podatku – faktycznie nie wystąpi kwota do zapłaty zaliczki.

W przypadku podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy jw., czyli opodatkowanych „podatkiem liniowym” w wysokości 19 % podstawy opodatkowania tj. dochodu pomniejszonego o składki na ubezpieczenie społeczne – należałoby rozumieć, iż dochodem powodującym obowiązek zapłacenia podatku, będzie dochód bez uwzględnienia ww. granicy „dochodu nieopodatkowanego”, o którym mowa we wspomnianym wcześniej art. 44 ust. 3 pkt 1, zatem jakikolwiek dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1- 3, 3a, i 5, art. 24 ust.1 i 2 lub art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa wcześniej rodzi dla osób objętych ww. podatkiem obowiązek złożenia deklaracji o ustalonym wzorze na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy.

Obowiązek taki nie został jednak sformułowany w ustawie w sposób jednoznaczny.

Zdaniem tut. organu, nie stanowi w tej sytuacji uchybienia powiązanie obowiązku składania deklaracji ściśle z indywidualnym obowiązkiem podatnika odnoszącym się do faktycznej płatności zaliczki od osiągniętego przezeń dochodu, czyli sytuacji, w której do chwili nie wystąpienia kwoty zaliczki należnej do zapłaty podatnik zwolniony jest z obowiązku złożenia deklaracji na zaliczkę miesięczną, bez względu na wybrany sposób opłacania podatku dochodowego. Właściwym w tym wypadku terminem złożenia pierwszej deklaracji na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy, będzie termin wynikający z obowiązku dokonania wpłaty pierwszej zaliczki w roku podatkowym.