Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bydgoszczy odpowiadając na pismo podatnika z dnia 06 stycznia 2004 r. w zakresie stosowania przepisu art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wyjaśnia co następuje.

W złożonym w tut. organie podatkowym piśmie zapytuje Pan czy w związku z ponoszonymi wydatkami na cele rehabilitacyjne tj. na dojazdy na niezbędne zabiegi leczniczo- rehabilitacyjne udokumentowane fakturami przedsiębiorstwa “Taxi” ma Pan prawo do korzystania z odliczeń w zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 wyżej wspomnianej ustawy podstawę obliczenia podatku zmniejsza się o wydatki na cele rehabilitacyjne ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. O tym jakie wydatki można odliczyć w ramach ww. ulgi , przesądza ust. 7a art. 26 ustawy, który zawiera szczegółowy katalog wydatków podlegających odliczeniu. Należy tu nadmienić, że ma on charakter zamknięty, co oznacza, że w sposób wyczerpujący wymienia wszystkie te wydatki.

Zgodnie z zapisem w art. 26 ust. 7a pkt 13 lit. a podatnicy mogą skorzystać z odliczeń związanych m.in. na odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo- rehabilitacyjne:

1. osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego;
2. osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a.

Powyższe wydatki podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków kas chorych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo finansowane z tych funduszy (środków) odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami, a kwotą sfinansowaną z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakichkolwiek innych środków.

Podatnik musi jednak pamiętać, że podobnie jak w przypadku większości ulg, ustawodawca nakłada na niego obowiązek odpowiedniego udokumentowania poniesionych wydatków. Zgodnie z przepisami, podstawą do odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne jest posiadanie dowodu ich poniesienia – co reguluje art. 26 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego w Pana piśmie stanu faktycznego oraz z załączonych do niego kopii dokumentów wynika, że przysługuje Panu prawo do odliczenia wydatków na dojazdy udokumentowane rachunkami pod warunkiem, że wydatki te nie zostały zwrócone w jednej z ww. form.