W odpowiedzi na pismo z dnia 16.02.2004 r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach wyjaśnia:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28 - 30, 30a - 30c oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ponadto w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się m.in. dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 ustawy.

Na podstawie art.42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Obowiązek sporządzenia imiennej informacji wzór PIT-8C występuje zarówno w sytuacji, gdy wyżej wymienione osoby dokonywały na rzecz podatników świadczeń o charakterze pieniężnym, jak i niepieniężnym. Świadczeniem niepieniężnym jest m.in. kwota pożyczki umorzonej emerytowi lub renciście przez były zakład pracy.

Z pisma Jednostki wynika, iż w związku z odejściem pracownicy na emeryturę umorzono jej dwie raty pożyczki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych z uwagi na trudną sytuacją materialną.

W związku z powyższym informujemy, iż w przypadku, gdy zakład pracy umarza pracownikowi pożyczkę to jest ona jego przychodem ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w sytuacji, gdy zakład pracy umarza emerytowi udzieloną pożyczkę, to kwota ta stanowi dla niego przychód z innych źródeł. Wówczas zakład pracy winien sporządzić dla emeryta informację o kwocie umorzonej pożyczki wzór PIT-8C stosownie do cytowanego przepisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.