Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

1. Przy zakupie sprzętu komputerowego Spółka zakupiła także nośnik danych za kwotę 1 zł, który zawierał oprogramowanie Linux. W konsekwencji sprzedający nośnik Linux, udostępnił Stronie oprogramowanie Linux, nie żądając za to dodatkowej zapłaty.

2. Strona, jako pracodawca, zawarła z działającą w zakładzie organizacją związkową porozumienie, którego przedmiotem jest określenie zasad grupowego zwolnienia z pracy pracowników z przyczyn niedotyczących pracowników. Porozumienie to przewiduje wypłatę odpraw na poziomie wyższym, aniżeli wynikający z przepisów art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 13 marca 2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003r. Nr 90, poz. 844 ze zm.).

Z uwagi na przedstawiony powyżej stan faktyczny Wnioskująca pyta, czy korzystanie z nabytego w opisany sposób oprogramowania wyczerpuje znamiona tzw. nieodpłatnego świadczenia oraz czy wypłacone odprawy przekraczające limity określone w powołanej ustawie stanowią podatkowy koszt uzyskania przychodów?

W opisanym stanie faktycznym zastosowanie znajdują następujące przepisy:

– art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14 są w szczególności: wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń oraz przychodów w naturze (...),

– art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, stanowiący, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

System operacyjny Linux

Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. O nieodpłatnym świadczeniu można mówić jeżeli oprogramowanie o parametrach identycznych z tym, które otrzymał podatnik, niektórym odbiorcom udostępniane jest nieodpłatnie, innym zaś odpłatnie.

Mając na względzie powołane powyżej przepisy art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy podatkowej oraz okoliczności faktyczne sprawy uznać należy, iż udostępniony Spółce program operacyjny Linux zapisany na nośniku danych zakupionym za 1 zł, nie spełnia przesłanek nieodpłatnego świadczenia.

Za przyjęciem powyższego stanowiska dodatkowo przemawia fakt, iż oprogramowanie Linux jest powszechnie i nieodpłatnie dostępne poprzez serwer internetowy, bądź jako dodatek do czasopism o tematyce komputerowej. Z korzystaniem z tak nabytego oprogramowania nie są związane opłaty licencyjne (program z otwartą licencją).

Powszechny i nieodpłatny dostęp do programu powoduje niemożność wyceny otrzymanego świadczenia w trybie art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy podatkowej (niemożność ustalenia ceny rynkowej).

Zatem uznać należy, iż w konkretnym przypadku przepisy art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy podatkowej nie znajdą zastosowania.

Nie można jednak wykluczyć, że podatnicy korzystający z innych programów komputerowych, które mogą być w różny sposób udostępniane (na różnych zasadach w stosunku do różnych podmiotów) uzyskają w związku z taką sytuacją przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia. Nie można więc przyjąć ogólnej zasady odnoszącej się do skutków podatkowych związanych z korzystaniem przez podatników z różnych programów komputerowych, gdyż każdy przypadek powinien być rozpatrywany indywidualnie.

Odprawy dla zwalnianych pracowników

Mając na względzie brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, stwierdzić należy, że pracodawcy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki ponoszone na rzecz pracowników, z zastrzeżeniem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, pod warunkiem, że wydatki te wiążą się z uzyskiwanymi przychodami. Pracodawcy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie wydatki ponoszone na rzecz pracowników, tj. zarówno wydatki bezpośrednio wynikające z zatrudnienia, jak i pośrednie (nawet jeżeli obowiązek ich ponoszenia nie wynika z układu zbiorowego lub innych aktów prawnych), pod warunkiem, że wydatki te wiążą się z uzyskiwanymi przychodami. Odprawa - jako świadczenie wynikające ze stosunku pracy pracownika – niewątpliwie jest związana z osiąganymi przez pracodawcę przychodami.

Przepis art. 8 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników wprowadza limit wysokości odpraw pieniężnych. Odprawa pieniężna nie może przekroczyć kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w dniu rozwiązania stosunku pracy.

Limit wysokości odpraw nie ma wpływu na zasady ustalania podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Został on ustalony jedynie celem zabezpieczenia interesów zwalnianych grupowo pracowników, interesów likwidowanego bądź upadającego pracodawcy oraz interesów pozostałych wierzycieli.

Zatem, z uwagi na brzmienie powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, wydatki na odprawy dla zwalnianych grupowo pracowników stanowić winny koszt uzyskania przychodów bez względu na wysokość wypłacanych kwot, pod tym jednak warunkiem, iż Podatnik przedstawi dowody potwierdzające, że poniesienie tego rodzaju kosztów (również w części przekraczającej limit) było celowe dla generowania przychodów i funkcjonowania podmiotu.