Zgodnie z wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316) Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB), budynki dzielą się na mieszkalne i niemieszkalne.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku, gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny.

Całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

• powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów,
• powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych,
• powierzchni komunikacji, np. klatki chodowe, dźwigi, przenośniki

Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

W przypadku kompleksowych obiektów budowlanych, składających się z kilku budynków, każdy budynek powinien być klasyfikowany jako samodzielna jednostka. Jednakże, w przypadku, gdy nie posiadamy szczegółowych informacji na temat klasyfikowanego kompleksu, całość klasyfikowana jest zgodnie z główną funkcją jaką pełni obiekt w kompleksie obiektów budowlanych.

Na podstawie zapisu § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 224, poz. 2229) § 66 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.) otrzymał nowe brzmienie i m. in. § 66 ust. 1 pkt 6 stanowi, iż stawkę podatku wymienioną w art. 18 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7 % dla robót budowlano-montażowych oraz związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Pod pojęciem obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jako 111 – budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 – budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe oraz ex 113 – budynki zbiorowego zamieszkania, wyłącznie budynki Kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie i rezydencje biskupie.

Jednocześnie organ podatkowy pragnie podkreślić, iż jeżeli Podatnik posiada wymagane przepisami ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) zezwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na podstawie którego uzyskał zezwolenie na prowadzenie prac konserwatorskich zgodnie z wnioskiem i dokumentacją projektową pod nadzorem archeologicznym i prac konserwatorskich to czynności te należy zaliczyć do usług związanych z renowacją zabytków, których świadczenie zwolnione jest od podatku od towarów i usług, bowiem usługi te zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług mieszczą się w podkategorii PKWiU 92.52.12 „Usługi ochrony zabytków”.

Wobec powyższego świadczenie przez podatnika usług w zakresie ochrony zabytków ( PKWiU 92.52.12 ) w budynkach mieszkalnych wyżej wymienionych będzie korzystało ze zwolnionej stawki podatku VAT – poz. 23 załącznika Nr 2 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Natomiast w przypadku wykonywania przez podatnika usług remontowo - budowlanych w budynkach mieszkalnych (wg ww. PKOB) zasadna będzie stawka 7 %.

Strony w umowach cywilno – prawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest określone zadanie inwestycyjne (kompleksowa usługa), to wówczas stawkę podatku (jednolitą stawkę podatku lub zwolnienie od podatku) należy odnieść do tego zadania. Natomiast gdy na przedmiot umowy składa się różny zakres robót budowlanych, wówczas stawki podatku (lub zwolnienie) będą odnoszone do danego zakresu robót.

Tutejszy organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania klasyfikacji usług, wobec czego celem rozstrzygnięcia wątpliwości dotyczących właściwego zaszeregowania świadczonych usług przez podatnika należy zwrócić się do kompetentnego Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych – Urząd Statystyczny w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.