w kontekście wyjaśnień zawartych w piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 24.06.1996 r. znak PO-3-722/93/HS/96 dotyczącym ustalania wartości początkowej ujawnionych środków trwałych Naczelnik Urzędu Skarbowego uprzejmie wyjaśnia:

1. Zobowiązania podatkowe za okres 1930-1997 r. zgodnie z art. 70 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zmianami) uległy przedawnieniu, natomiast zobowiązanie podatkowe za 1998 r. ulegnie przedawnieniu z dniem 31.12.2004 r. Zgodnie z wyżej wymienionym art. 70 § 1 zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku”. Tak więc za 1998 r. okres 5 lat należy liczyć od 01.01.2000 r. do 31.12.2004 r.
2. Cytowane w wyżej wymienionym piśmie Ministerstwa Finansów rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także aktualizacji wyceny środków trwałych (Dz. U. Nr 7, poz. 34 ze zmianami) zostało uchylone z dniem 01.01.2001 r. przez ustawę z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 1104). Przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych zawarte w wyżej wymienionym rozporządzeniu ujęte zostały w art. 16a do 16m ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity – Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami).
3. Sytuacja, o której mowa w dołączonej przez wnioskującą Spółkę kserokopii pisma Ministerstwa Finansów z dnia 24.06.1996 r. znak PO-3-722/93/HS/96 dotyczącym ustalania wartości początkowej ujawnionych środków trwałych, dotyczy innego stanu faktycznego. Pismo powyższe dotyczy sytuacji, w której wydatki poniesione na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. W przypadku wnioskującej Spółki, zgodnie ze stwierdzeniem zawartym przez Spółkę w uzupełniającym piśmie cyt.: „(...) ponoszone koszty związane z budową podziemnych wyrobisk górniczych stanowiły koszty uzyskania przychodu (...).
4. Nieujawnione w ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa środki trwałe (wyrobiska podziemne odkryte w trakcie inwentaryzacji przeprowadzonej w Spółce Kopalń) winny być objęte ewidencją majątku trwałego.

Wartość początkową ujawnionych środków trwałych należy określić, w przypadku, gdy zostały one wytworzone we własnym zakresie, na podstawie danych historycznych, tj. w oparciu o koszt wytworzenia. W przypadku, gdy ustalenie kosztów wytworzenia środków trwałych nie jest możliwe, to wartość takich środków należy ustalić w oparciu o dane określone przez powołanego przez podatnika biegłego rzeczoznawcę (co podatnik uczynił) z uwzględnieniem cen rynkowych obowiązujących w dniu przekazania danych środków trwałych do używania.

Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity – Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami), odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ujawnionych środków trwałych nie objętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji majątku trwałego podatnika.

W związku z informacją zawartą przez podatnika dotyczącą okresu powstawania w/w wyrobisk górniczych tj. lat 1930-1998 r., ujawnione w trakcie przeprowadzonej inwentaryzacji w Spółce Kopalń środki trwałe (wyrobiska), które zostałyby po raz pierwszy wprowadzone przez podatnika do ewidencji, można zaliczyć do używanych środków trwałych, gdyż jak z powyższej informacji podatnika wynika, były przed ich ujawnieniem wykorzystywane przez okres co najmniej 60-ciu miesięcy. Zgodnie bowiem z art. 16j ust. 3 pkt 1 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, używane środki trwałe, które zostały po raz pierwszy wprowadzone do ewidencji danego podatnika uznaje się za używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane przez okres co najmniej 60-ciu miesięcy.

Dla tych środków trwałych podatnik może zastosować ogólne zasady naliczania amortyzacji lub też zgodnie z art. 16j ust. 1 wyżej powołanej ustawy, może ustalić indywidualnie stawki amortyzacyjne.

Ujawnione środki trwałe na podstawie inwentaryzacji przeprowadzonej w Spółce Kopalń nie objęte ewidencją bilansową, traktuje się jako różnice inwentaryzacyjne w postaci nadwyżek. Nadwyżki te traktuje się jako pozostałe przychody operacyjne nie związane bezpośrednio ze zwykłą działalnością jednostki i ujmuje w księgach rachunkowych w oparciu o art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity – Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami).