Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2002 r., odliczeniu od podatku dochodowego podlegało 19% wydatków poniesionych przez podatnika na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczonych na remont i modernizację, zajmowanego na podstawie tytułu prawnego, budynku lub lokalu mieszkalnego.

Wysokość odliczeń, na mocy art. 27a ust. 10 pkt 1, wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczyła łącznie obojga małżonków, również rozliczających się osobno. Jednak w takim przypadku odliczeń dokonuje się, zgodnie z wnioskiem zawartym w zeznaniu rocznym, od podatku każdego z małżonków we wskazanej proporcji lub w całości od podatku jednego z małżonków.

Natomiast w przypadku zniesienia istniejącej pomiędzy małżonkami wspólności majątkowej, każdy z małżonków zarządza i rozporządza całym swoim majątkiem samodzielnie, zgodnie z art. 51 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.).

Zatem zakupy dokonywane z majątku odrębnego małżonków stanowią własność tego z małżonków, który poniósł związane z nimi wydatki. Wobec powyższego warunkiem koniecznym do dokonania w zeznaniu odliczenia od podatku wydatków mieszkaniowych jest posiadanie dowodów ich poniesienia wystawionych na małżonka dokonującego odliczenia.

W świetle z przytoczonych przepisów, skorzystanie z ulgi na remont budynku mieszkalnego w zeznaniu za 2002 r., było możliwe tylko w przypadku poniesienia, udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi na Pana imię i nazwisko, wydatków na własne potrzeby mieszkaniowe oraz posiadania tytułu prawnego do remontowanego budynku mieszkalnego.