Zgodnie jednak z art. 61 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) zapłata podatków przez podatników prowadzących działalność gospodarczą i obowiązanych do prowadzenia księgi rachunkowej lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje w formie polecenia przelewu. W świetle art. 63c ustawy Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72 poz. 665) polecenie przelewu stanowi udzieloną bankowi, z zastrzeżeniem art. 63g, dyspozycję dłużnika obciążenia jego rachunku określoną kwotą i uznania tą kwotą rachunku wierzyciela. Bank wykonuje dyspozycje dłużnika w sposób przewidziany w umowie rachunku bankowego. Powyższe oznacza, że podatniczka ma obowiązek regulowania zobowiązań wobec urzędów skarbowych za pomocą rachunku bankowego. Przepisy podatkowe nie regulują jednakże kwestii rodzaju rachunku bankowego, za pomocą którego należy regulować zobowiązania wobec organów podatkowych. Nie wymieniają również rachunków, których stosowanie dla w/w celów jest zabronione. Jednakże art. 50 ust. 3 ustawy prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665) stanowi, iż rachunki oszczędnościowe nie mogą być wykorzystywane przez ich posiadaczy do przeprowadzania rozliczeń pieniężnych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W świetle ust. 4 powołanego artykułu ograniczenie to nie ma natomiast zastosowania w przypadku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne oraz innych składek, do poboru których obowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych.

W świetle powyższego podatniczka nie ma obowiązku posiadania rachunku bankowego dla potrzeb związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jednakże ma obowiązek posiadania jakiegokolwiek rachunku bankowego, z wyłączeniem rachunku oszczędnościowego, za pomocą którego, zgodnie z przepisami prawa bankowego i zawartą umową na prowadzenie rachunku, będzie regulować należności wobec urzędu skarbowego. Ponadto polecenie przelewu może być wydane również przy pomocy komputera (pocztą elektroniczną). Zgodnie bowiem z art. 60 § 4 ordynacji podatkowej zlecenia płatnicze na rzecz organów podatkowych mogą być składane również w formie elektronicznej przy użyciu programu informatycznego udostępnionego przez banki lub inną instytucję finansową uprawnioną do przyjmowania zleceń płatniczych albo w inny sposób uzgodniony z bankiem lub inną instytucją przyjmującą zlecenie. W świetle prawa bankowego konto internetowe jest normalnym rachunkiem bankowym różniącym się jedynie od tradycyjnego konta sposobem jego obsługi. Konto internetowe obsługiwane jest bowiem za pomocą Internetu.

W związku z powyższym podatniczka może, zgodnie z przepisami prawa bankowego i zawartą umową na prowadzenie rachunku, regulować zobowiązania wobec urzędu skarbowego za pomocą konta osobistego lub imiennego konta internetowego.

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy zwraca uwagę na treść przepisu art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. z 1999 r. Nr 101, poz. 1178), który stanowi, że przedsiębiorca jest obowiązany do dokonywania lub przyjmowania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego tego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca, a jednorazowa wartość należności lub zobowiązań przekracza równowartość 3000 EURO albo równowartość 1000 EURO, gdy suma wartości tych należności i zobowiązań powstałych w miesiącu poprzednim przekracza równowartość 10000 EURO , przeliczanych na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonywane są operacje finansowe.

Zgodnie z punktem 2 powołanego artykułu przedsiębiorca, w przypadku posiadania rachunku bankowego związanego z wykonywaną działalnością gospodarczą, jest obowiązany do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego ze względu na podatek dochodowy, a w razie posiadania więcej niż jednego rachunku – do wskazania jednego z nich jako rachunku podstawowego i zawiadomienia o tym banku, w którym rachunek jest otwarty, oraz właściwego urzędu skarbowego; zawiadamiając urząd skarbowy, należy podać nazwę i adres banku oraz numer rachunku bankowego albo podstawowego rachunku bankowego. Ponadto, w świetle art. 13 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy Prawo działalności gospodarczej przedsiębiorca jest obowiązany do zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego oraz banku, w którym otwarty jest podstawowy rachunek bankowy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą, o posiadaniu rachunków bankowych w innych bankach, informując o nazwach i adresach banków oraz o numerach rachunków bankowych.

Odpowiedzi udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu jej sporządzenia.