INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10.07.2012 r. (data wpływu 16.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zapłaty wynagrodzenia za udostępnienie powierzchni reklamowych na stronach internetowych Partnerów nieprowadzących działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.07.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zapłaty wynagrodzenia za udostępnienie powierzchni reklamowych na stronach internetowych przez Partnerów nieprowadzących działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Bank) w ramach swojej działalności gospodarczej planuje wdrożyć internetowy Program Partnerski, w oparciu o który realizowana będzie współpraca z Partnerami prowadzącymi portale internetowe, sklepy internetowe, blogi oraz strony internetowe o różnorodnej tematyce. Z wyżej wymienionymi Partnerami Bank planuje zawierać umowy, które określą warunki udostępnienia powierzchni reklamowej w Internecie. Na podstawie zawartej umowy Partner zobowiąże się do umieszczenia specjalnego kodu na swojej stronie internetowej, co umożliwi internautom oglądanie treści reklamowej w postaci banerów lub linków tekstowych.

Użytkownicy odwiedzający stronę Partnera po kliknięciu w baner lub link zostaną przekierowani na dedykowaną stronę Banku, na której będą mieli możliwość wypełnienia internetowego wniosku o produkt bankowy. Zgodnie z umową Bank będzie mógł wykorzystywać pozyskaną powierzchnię tylko dla potrzeb emisji materiałów reklamowych w postaci banerów reklamowych lub linków tekstowych, które nie będą mogły być modyfikowane przez Partnera.

Za udostępnienie części strony internetowej Partnera dla potrzeb emisji materiałów reklamowych Banku Partnerom przysługiwać będzie wynagrodzenie, którego wysokość uzależniona będzie od ilości prawidłowo złożonych wniosków internetowych albo od sprzedaży, na wskazanych warunkach, produktów bankowych na podstawie złożonych wniosków internetowych.

Partnerami biorącymi udział w programie mogą być zarówno podmioty prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, jak i osoby fizyczne nie prowadzące takiej działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób należy kwalifikować przychody uzyskiwane przez Partnerów nie prowadzących działalności gospodarczej w ramach Programu Partnerskiego...
2. Czy w opisanym stanie faktycznym na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki podatkowe jako na płatniku, o których mowa w art. 41 ust 1 lub art. 42a Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
2. działalność wykonywana osobiście
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
4. działy specjalne produkcji rolnej;
5. (uchylony)
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   4. innych rzeczy,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
9. inne źródła.
   
   

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Bank planuje zawierać z Partnerami nieprowadzącymi działalności gospodarczej umowy, których przedmiotem będzie udostępnienie powierzchni reklamowej w Internecie. Zdaniem Banku umowę stanowiącą podstawę do udostępnienia powierzchni reklamowej na stronie internetowej należy zaliczyć do umów nienazwanych - stosunki prawne regulowane umową kreowane są przez strony w sposób dowolny oraz odpowiadający stronom i nie można jej jednoznacznie przypisać cech umowy najmu (dzierżawy) czy umowy o dzieło lub umowy zlecenia.

W związku z powyższym, zdaniem Banku, przychody z tytułu zawartej umowy przez Partnerów nie prowadzących działalności gospodarczej z powodu niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tego przepisu.

Konsekwencją klasyfikacji źródła przychodu do innych źródeł będzie spoczywający na Banku obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i przekazanie jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a ustawy, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego.

Zgodnie bowiem z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemających osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. W związku z powyższym Partner będący osobą fizyczną nie prowadzącą działalności gospodarczej, który osiągnie omawiany przychód, będzie zobowiązany do wykazania go w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy i obliczenia podatku należnego od sumy uzyskanych dochodów według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza również, że na Banku nie będą ciążyły obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Bank nie będzie wypłacał świadczeń, o których mowa w tym przepisie, tj. ani świadczeń z tytułu działalności wykonywanej osobiście, określonej w treści art. 13 pkt 2 i 4-9 powyższej ustawy, ani praw majątkowych, o których mowa w art. 18.

Stanowisko Banku znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów w analogicznych sprawach, m.in.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 stycznia 2011 r. sygn. ITPBI/415-975/10/MR,

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 lutego 2012 r., sygn IBPBII/1/415-962/11/AA,

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2012 r., sygn. IPPB4/415-884/11-4/MP.
  
  

Mając na uwadze powyższe, Bank zwrócił się z prośbą o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 pkt 1-9 powołanej ustawy określono źródła przychodów wyszczególniając m.in. pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3), najem, dzierżawę (pkt 6) oraz inne źródła (pkt 9).

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Zgodnie z tą definicją, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie zaś z treścią art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Należy podkreślić, że w przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tego przepisu.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach .

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej planuje wdrożyć internetowy Program Partnerski, w oparciu o który realizowana będzie współpraca z Partnerami prowadzącymi portale internetowe, sklepy internetowe, blogi oraz strony internetowe o różnorodnej tematyce. Z wyżej wymienionymi Partnerami Bank planuje zawierać umowy, które określą warunki udostępnienia powierzchni reklamowej w Internecie. Na podstawie zawartej umowy Partner zobowiąże się do umieszczenia specjalnego kodu na swojej stronie internetowej, co umożliwi internautom oglądanie treści reklamowej w postaci banerów lub linków tekstowych.

Użytkownicy odwiedzający stronę Partnera po kliknięciu w baner lub link zostaną przekierowani na dedykowaną stronę Banku, na której będą mieli możliwość wypełnienia internetowego wniosku o produkt bankowy. Zgodnie z umową Bank będzie mógł wykorzystywać pozyskaną powierzchnię tylko dla potrzeb emisji materiałów reklamowych w postaci banerów reklamowych lub linków tekstowych, które nie będą mogły być modyfikowane przez Partnera.

Za udostępnienie części strony internetowej Partnera dla potrzeb emisji materiałów reklamowych Banku Partnerom przysługiwać będzie wynagrodzenie, którego wysokość uzależniona będzie od ilości prawidłowo złożonych wniosków internetowych albo od sprzedaży, na wskazanych warunkach, produktów bankowych na podstawie złożonych wniosków internetowych.

Partnerami biorącymi udział w programie mogą być zarówno podmioty prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, jak i osoby fizyczne nie prowadzące takiej działalności.

Przepis art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, iż przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju (§ 2 art. 659 Kodeksu cywilnego).

Jak wynika z wniosku, „powierzchnia reklamowa” będzie udostępniana Wnioskodawcy po zawarciu z Partnerami umów, które określają warunki udostępniania powierzchni reklamowej w Internecie. Na podstawie zawartej umowy Partner zobowiąże się do umieszczenia specjalnego kodu na swojej stronie internetowej, co umożliwi internautom oglądanie treści reklamowej w postaci banerów lub linków tekstowych. Zatem Partnerzy jedynie udostępniają stronę internetową, na której Wnioskodawca może zamieszczać treść reklam na „powierzchni reklamowej”.

Przenosząc przepisy ustawy na grunt opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż przychód z tytułu udostępniania powierzchni reklamowej na stronie internetowej zarządzanej przez osobę fizyczną - jeżeli czynność ta nie wypełnia przesłanek działalności gospodarczej, określonej w art. 5a pkt 6 ustawy – należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że umowę stanowiącą podstawę do udostępnienia powierzchni reklamowej na stronie internetowej należy zaliczyć do umów nienazwanych – stosunki prawne regulowane umową kreowane są przez strony w sposób dowolny oraz odpowiadający stronom i nie można jej jednoznacznie przypisać cech umowy dzierżawy (najmu), bowiem nie spełnia ona warunków istotnych i niezbędnych do kwalifikacji jej do takiej umowy. Z wniosku nie wynika bowiem, żeby strony internetowe oddawane były Wnioskodawcy do używania. Wnioskodawcy udostępniona jest jedynie przestrzeń stron internetowych prowadzonych przez osoby fizyczne. Osoby fizyczne nadal dysponują stronami – władają nimi. Wnioskodawca zajmuje tylko na swoją reklamę część przestrzeni strony internetowej osób fizycznych, ale osoby te nadal władają stronami. To oznacza, że nie są wyczerpane wymogi ustawowe, o których mowa w art. 659 § 1 i 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny, aby kwalifikować przedmiotowe umowy do umów o charakterze podobnym do najmu lub dzierżawy, a tym samym do przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że przychody uzyskiwane z tytułu zawarcia rzeczonej umowy zakwalifikować należy, jak powyżej wskazano, do tzw. „innych źródeł”.

Konsekwencją takiej klasyfikacji źródła przychodu, tj. – inne źródła, jest spoczywający na Wnioskodawcy obowiązek sporządzenia informacji według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i przekazanie jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a ustawy, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego.

Zgodnie bowiem z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemających osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Natomiast Partner (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej), która osiągnie omawiany przychód, zakwalifikowany jako przychód z innych źródeł, będzie zobligowany do wykazania go w zeznaniu podatkowym składanym za dany rok podatkowy i obliczenia podatku należnego od sumy uzyskanych dochodów według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że na Wnioskodawcy istotnie nie będą ciążyły obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, bowiem Wnioskodawca nie będzie wypłacał świadczeń, o których mowa w tymże przepisie, tj. ani świadczeń z tytułu działalności wykonywanej osobiście, określonej w treści art. 13 pkt 2 i 4-9 powyższej ustawy, ani praw majątkowych, o których mowa w art. 18 cyt. ustawy. Jak bowiem wykazano powyżej wskazane przychody należy kwalifikować do tzw. przychodów z „innych źródeł”.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.