INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012 r. (data wpływu 3 lipca 2012 r.), doprecyzowane w ORD-IN z dnia 24 lipca 2012 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu wyrobami węglowymi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie obrotu wyrobami węglowymi.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe.

Spółka jest producentem wyrobów chemicznych. W odniesieniu do wszystkich instalacji Spółka uzyskała decyzje zezwalające na emisję gazów cieplarnianych w ramach Europejskiego Systemu Handlu Emisjami (ETS). Spółka nabywa od dostawców krajowych, posiadających status pośredniczących podmiotów węglowych, węgiel klasyfikowany do pozycji CN 2701, a następnie zużywa go do celów opałowych w instalacjach elektrociepłowni EC1 oraz EC2 objętych systemem ETS. W elektrociepłowniach jest produkowana energia elektryczna i cieplna. Spółka wskazuje, iż korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Ponadto, w instalacji EC1 odbywa się produkcja tzw. koksu surowego, klasyfikowanego według kodu CN 2704 00. Do wytworzenia koksu surowego Spółka nabywa węgiel typu groszek klasyfikowany pod pozycją CN 2701. W wyniku odsiania koksu surowego powstaje koksik. Spółka obecnie dokonuje eksportu koksiku do podmiotu, który zużywa go w procesie redukcji chemicznej. W najbliższym czasie Spółka planuje dokonywanie dostaw krajowych oraz wewnątrzwspólnotowych koksiku. Spółka w dniu 19 grudnia 2011 r. otrzymała potwierdzenie od naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy.

Spółka nabywa węgiel od pośredniczących podmiotów węglowych na warunkach FCA - wagon stacja nadania podstawiony na kopalni realizującej wysyłki (wg Incoterms 2000), tj. prawo własności przechodzi na Spółkę na bramie kopalni i Spółka odpowiada za transport. Spółka wynajmuje przewoźnika, który przemieszcza węgiel transportem kolejowym trwającym od kilku do kilkunastu dni.

Pośredniczące podmioty węglowe, które sprzedają węgiel na rzecz Spółki, wystawiają dokumenty dostawy dołączane do przemieszczanego węgla. Spółka odbierając węgiel od przewoźnika na bramie własnego zakładu dokonuje jego ważenia i wprowadza do ewidencji wyrobów węglowych ilości wynikające z odczytów jej wag. Jeden z pośredniczących podmiotów węglowych, wbrew woli Spółki, wpisuje na dokumentach dostawy:

• w polu 11 „Adres miejsca odbioru wyrobów węglowych”: miejsce, w którym węgiel został załadowany na bramie kopalni, oraz
• w polu 12 „Data odbioru wyrobów węglowych”: datę, w której węgiel został postawiony do dyspozycji przewoźnika, która nie jest, w ocenie Spółki, datą odbioru wyrobów węglowych.

Spółka wystąpiła do pośredniczącego podmiotu węglowego o zmianę sposobu wystawiania dokumentu dostawy w taki sposób, aby: jako adres miejsca odbioru wyrobów węglowych w polu 11 dokumentu dostawy wskazany był adres zakładu Spółki, jako datę odbioru wyrobów węglowych w polu 12 dokumentu dostawy był wpisywany przez Spółkę dzień faktycznego odbioru wyrobów węglowych na bramie jej zakładu. Pośredniczący podmiot węglowy odmówił Spółce zmiany przyjętego przez siebie sposobu wypełniania dokumentu dostawy powołując się na indywidualną interpretację wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lutego 2012 r. sygn. IBPP3/443-1243/11/PH, w której organ wskazał możliwość wykazywania w dokumencie dostawy w polu 11 jako miejsca odbioru węgla bramy kopalni w przypadku, gdy za transport odpowiada nabywca. Interpretacja została wydana dla podmiotu, który działa jako pośrednik wirtualny w obrocie węglem. Organ podatkowy we wskazanej interpretacji stwierdził, że w przypadku, kiedy nabywca odbiera węgiel z kopalni za pośrednictwem przewoźnika, przy czym przewoźnik posiada właściwe pisemne pełnomocnictwo do reprezentowania nabywcy węgla wobec kopalni i wnioskodawcy, ilość przemieszczanego węgla wpisuje na dokumencie dostawy kopalnia, w której znajduje się węgiel. Obieg dokumentu dostawy będzie kształtował się w sposób następujący. Przewoźnik potwierdza odbiór węgla w imieniu nabywcy na przedłożonym mu w tym celu dokumencie dostawy, który przekazuje wraz z pełnomocnictwem kopalni. Po potwierdzeniu odbioru węgla przez przewoźnika na przedłożonym w tym celu egzemplarzu dokumentu dostawy kopalnia przekazuje ten egzemplarz w umówiony sposób wnioskodawcy, który dołącza go wraz z pełnomocnictwem do posiadanego egzemplarza dokumentu dostawy. Przewoźnik przewozi węgiel do nabywcy, przy czym posiadany przez niego egzemplarz dokumentu dostawy przeznaczony dla nabywcy służy jako potwierdzenie prawidłowego nabycia wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy.

Spółka wobec konieczności zaakceptowania dokumentu dostawy wystawionego przez pośredniczący podmiot węglowy oraz mając na względzie nałożone na nią obowiązki ewidencyjne, wynikające z przepisu § 4 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (dalej zwanego rozporządzeniem), potwierdza dokumenty dostawy w następujący sposób:

• w polu 14 „Potwierdzam odbiór/dostarczenie do odbiorcy poza terytorium kraju wyrobów wymienionych w polu 15”, upoważniony pracownik Spółki wpisuje datę, w której towar faktycznie został dostarczony na bramę zakładu Spółki i składa swój podpis;
• w polu 15 w kolumnie 6: „Adnotacje dotyczące wyrobów węglowych” upoważniony pracownik Spółki wpisuje: adnotację o faktycznej dacie odbioru wyrobów węglowych (zgodną z datą wpisaną w polu 14) oraz informacje dotyczące ewentualnych rozbieżności wagowych pomiędzy ilością wskazaną na dokumencie dostawy przez pośredniczący podmiot węglowy, a ilością wynikającą z pomiaru dokonanego na wadze Spółki.

W opinii Spółki, powyższy sposób potwierdzania dokumentów dostawy pozwala na dochowanie warunku z § 4 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, czyli na wprowadzenie do ewidencji akcyzowej węgla niezwłocznie po jego otrzymaniu, nie później niż następnego dnia.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że w toku przemieszczania wyrobów węglowych powstają ubytki tych wyrobów spowodowane różnymi przyczynami, np. warunkami atmosferycznymi (wyparowywanie wody pod wpływem oddziaływania promieni słonecznych, temperatury), osadzaniem się węgla na ścianach wagonów, utratą węgla podczas transportu, w tym również na skutek kradzieży.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku, gdy podmiot pośredniczący wpisuje w dokumentach dostawy w polu 11 jako miejsce odbioru: bramę kopalni oraz w polu 12 jako datę odbioru: datę postawienia wyrobów węglowych do dyspozycji przewoźnika, a Spółka wpisuje w polu 14 jako datę odbioru: datę otrzymania wyrobów węglowych na bramie zakładu Spółki i w polu 15 kolumnie 6: dokonuje adnotacji o dacie faktycznego odbioru wyrobów węglowych wraz z informacją o rozbieżnościach ilościowych wyrobów węglowych, stosowany przez Spółkę sposób wypełnienia pól 14 i 15 dokumentu dostawy jest prawidłowy...
2. Czy w przypadku opisanego w punkcie pierwszym sposobu wypełnienia dokumentu dostawy spełniony jest warunek uprawniający Spółkę do zwolnienia z akcyzy na mocy art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym...
3. Czy w przypadku opisanego w punkcie pierwszym sposobu wypełniania dokumentu dostawy za ewentualne ubytki w transporcie zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c w związku z art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym odpowiada Spółka, czy pośredniczący podmiot węglowy...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad 1.

Spółka w sposób prawidłowy potwierdza dokumenty dostawy wystawione przez pośredniczący podmiot węglowy w sposób opisany w stanie faktycznym.

Ad 2.

W przypadku opisanego w punkcie pierwszym sposobu wypełnienia dokumentu dostawy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31 a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad 3.

W przypadku opisanego w punkcie pierwszym sposobu wypełnienia dokumentu dostawy, dla potrzeb akcyzowych Spółka nie jest w przedmiotowym stanie faktycznym podmiotem zobowiązanym do rozliczania ewentualnych ubytków powstałych w trakcie przemieszczania wyrobów węglowych od pośredniczącego podmiotu węglowego do bramy zakładu Spółki na podstawie dokumentu dostawy.

Uzasadnienie stanowiska.

Ad 1 i 2.

Odbiór wyrobów węglowych na bramie kopalni.

Na podstawie art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym jednym z warunków zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia w przypadku przemieszczania sprzedawanych przez pośredniczący podmiot węglowy wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, obowiązek wystawienia dokumentu dostawy spoczywa na pośredniczącym podmiocie węglowym. Stosownie do § 2 ust. 6a pkt 2 rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy, w przypadku przemieszczania wyrobów węglowych sprzedanych przez pośredniczący podmiot węglowy do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, dokument dostawy jest wystawiany w czterech egzemplarzach, z których drugi jest dołączany do przemieszczanych wyrobów węglowych i po potwierdzeniu ich odbioru przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jest niezwłocznie zwracany pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, który wystawił dokument dostawy.

Zdaniem Spółki, z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że pośredniczący podmiot węglowy w celu skorzystania ze zwolnienia od akcyzy jest zobowiązany do wystawienia dokumentu dostawy, a podmiotem zobowiązanym do potwierdzania odbioru wyrobów węglowych na dokumencie dostawy jest Spółka. Przepisy rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy nie precyzują, w jaki sposób należy deklarować miejsce odbioru wyrobów w polu 11 dokumentu dostawy w przypadku, gdy tytuł własności do wyrobów węglowych oraz odpowiedzialność za transport na podmiot zużywający (korzystający ze zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie) przechodzi na bramie kopalni. Zgodnie z przypisem nr 5 do pola 11, należy w nim umieszczać, adres miejsca, w którym następuje odbiór wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot zwolniony, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

Spółka wskazuje, iż organ podatkowy w indywidualnej interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 lutego 2012 r. sygn. IBPP3/443-1243/11/PH w stanie faktycznym, w którym nabywca odpowiada za transport i korzysta z przewoźnika, dopuścił możliwość odbioru wyrobów węglowych przez upoważnionego przewoźnika na bramie kopalni, jak również potwierdził, że taki dokument dostawy jest potwierdzeniem prawidłowego nabycia wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy, zaś w przypadku, kiedy nabywca odbiera węgiel z kopalni za pośrednictwem przewoźnika (...), przy czym przewoźnik posiada właściwe pisemne pełnomocnictwo do reprezentowania nabywcy węgla wobec kopalni i Wnioskodawcy, ilość przemieszczanego węgla wpisuje na dokumencie dostawy kopalnia, w której znajduje się węgiel, obieg dokumentu dostawy będzie kształtował się w sposób następujący: (...) Przewoźnik potwierdza odbiór węgla w imieniu nabywcy na przedłożonym mu w tym celu dokumencie dostawy, który przekazuje wraz z pełnomocnictwem kopalni. Po potwierdzeniu odbioru węgla przez przewoźnika na przedłożonym w tym celu egzemplarzu dokumentu dostawy kopalnia przekazuje ten egzemplarz w umówiony sposób Wnioskodawcy, który dołącza go wraz z pełnomocnictwem do posiadanego egzemplarza dokumentu dostawy. Przewoźnik przewozi węgiel do nabywcy, przy czym posiadany przez niego egzemplarz dokumentu dostawy przeznaczony dla nabywcy służy jako potwierdzenie prawidłowego nabycia wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy.

Zdaniem Spółki, wymieniona interpretacja potwierdza możliwość odbioru wyrobów węglowych na bramie kopalni przez przewoźnika upoważnionego przez podmiot zużywający do ich odbioru w jego imieniu. Przewoźnik wykonując usługę transportową na rzecz podmiotu zużywającego działa na podstawie umowy cywilnoprawnej. Może on zostać również upoważniony w sensie cywilnoprawnym przez podmiot zużywający do odbioru wyrobów węglowych.

W opinii Spółki, nie zmienia to jednak charakteru dokumentu dostawy w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym. Dokument dostawy wystawiany jest bowiem w celu udokumentowania przemieszczenia wyrobu akcyzowego korzystającego ze zwolnienia pomiędzy podmiotem pośredniczącym, a podmiotem zużywającym. Zgodnie z art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym oraz § 2 ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia podmiotem odpowiedzialnym za przemieszczenie wyrobów węglowych jest pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych. Dokument dostawy dotyczy zatem przemieszczanych wyrobów węglowych na całej trasie przewozu. W konsekwencji, dla zastosowania zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym odbiór węgla, który Spółka potwierdza w polu 14 dokumentu dostawy następuje w dniu, w którym węgiel odbierany jest na bramie zakładu Spółki. Inna interpretacja wypaczałaby bowiem zarówno sens i istotę dokumentu dostawy i prowadziła do naruszenia art. § 4 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, zgodnie z którym wpisanie do ewidencji danych dotyczących ilości otrzymanych wyrobów węglowych powinno nastąpić, niezwłocznie po otrzymaniu wyrobów zwolnionych, nie później jednak niż następnego dnia po ich odebraniu. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że upoważniony przewoźnik dokonuje odbioru węgla na bramie kopalni, a transport trwa od kilku do kilkunastu dni. W tym stanie rzeczy Spółka nie ma obiektywnej możliwości wprowadzenia do ewidencji akcyzowej ilości węgla odebranego przez przewoźnika na bramie kopalni z zachowaniem terminu, o którym mowa w § 4 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia. Z kolei przewoźnik kolejowy również nie ma obiektywnej możliwości informowania Spółki o dacie odbioru węgla na bramie kopalni w dniu jego faktycznego odbioru lub w dniu następnym. W rzeczywistości odbiór węgla przez Spółkę następuje w dniu postawienia go do dyspozycji Spółki na bramie jej zakładu i ten dzień jest właściwy jako data odbioru węgla dla potrzeb akcyzowych w zakresie potwierdzenia przez Spółkę ilości węgla wprowadzanej następnie do ewidencji akcyzowej. W związku z powyższym w przypadku, gdy pośredniczący podmiot węglowy umieszcza w polu 11 dokumentu dostawy: brama kopalni, a w polu 12: wpisuje datę, w której wyroby węglowe są postawione do dyspozycji przewoźnika (pomimo, że pole to jest przewidziane dla podmiotu, który potwierdza odbiór wyrobów węglowych), Spółka w celu spełnienia wymogów określonych w § 4 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, potwierdza odbiór wyrobów węglowych w polu 14: z datą ich faktycznego otrzymania na bramie zakładu Spółki, a w polu 15 w kolumnie 6: dokonuje adnotacji o dacie faktycznego odbioru oraz o rozbieżnościach ilościowych otrzymanych wyrobów węglowych.

Reasumując powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż przyjęty przez nią i opisany powyżej sposób potwierdzania dokumentów dostawy, w sytuacji wpisania przez pośredniczący podmiot węglowy w polu 11 jako miejsca odbioru: brama kopalni, jest prawidłowy. W sytuacji wyrażenia przez organ zgody na taki obieg dokumentów wyrażonej w interpretacji indywidualnej sygn. IBPP3/443-1243/11/PH, jest to jedyny sposób, który oddaje sens i istotę dokumentu dostawy jako dokumentu zabezpieczającego towar w trakcie jego przemieszczenia pomiędzy wysyłającym i odbiorcą oraz pozwala Spółce na wypełnienie obowiązków ewidencyjnych w ustawowym terminie. W związku z powyższym Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 1 w związku z art. 31a ust. 2 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym.

Ad 3.

Odpowiedzialność za przemieszczane wyroby węglowe pośredniczącego podmiotu, który wystawił dokument dostawy.

Spółka wskazuje, iż w przypadku powstania strat wyrobów węglowych podczas ich przemieszczania podmiotem odpowiedzialnym za ich rozliczenie na gruncie przepisów akcyzowych jest pośredniczący podmiot węglowy dokonujący ich sprzedaży. Ubytki wyrobów węglowych powstają bowiem tylko i wyłącznie u pośredniczących podmiotów węglowych podczas ich przemieszczania lub magazynowania. Powyższe wynika z brzmienia art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie z którym ubytki wyrobów akcyzowych zostały zdefiniowane jako straty wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczący podmiot węglowy. Oznacza to, że pośredniczący podmiot węglowy, który dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, tj. sprzedaży wyrobów węglowych, w wyniku której następuje ich przemieszczanie na podstawie dokumentu dostawy odpowiada za ewentualne ubytki w transporcie, pomimo że należy uznać, że nie jest już ich właścicielem.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 9a ustawy o podatku akcyzowym, opodatkowaniu akcyzą podlega m.in. sprzedaż wyrobów węglowych na terenie kraju oraz powstanie ubytków wyrobów węglowych. Stosownie do art. 13 ust. 1 pkt 3 wymienionej ustawy, podatnikiem akcyzy jest m.in. osoba prawna, która dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot, u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych również, gdy nie jest właścicielem tych wyrobów. W związku z powyższym Spółka nie może być podatnikiem z tytułu strat powstałych podczas transportu wyrobów węglowych, gdyż:

• ustawodawca przewidział, że ubytki powstają tylko i wyłącznie u pośredniczących podmiotów węglowych w odniesieniu do przemieszczanych wyrobów węglowych - art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy o podatku akcyzowym;
• podatnikiem jest podmiot, u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych, również w sytuacji, gdy nie jest właścicielem tych wyrobów - art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

W ocenie Wnioskodawcy, w konsekwencji podmiotem zobowiązanym do rozliczenia ubytków powstałych w trakcie przemieszczania wyrobów węglowych jest pośredniczący podmiot węglowy, niezależnie od tego, czy jest on właścicielem tych wyrobów. Ubytki podlegają zwolnieniu od akcyzy, jeżeli mieszczą się w granicach norm dopuszczalnych ubytków określonych w decyzji wydanej przez właściwego naczelnika urzędu celnego - art. 30 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym. Spółka wskazuje przy tym, iż WSA w Warszawie w wyroku z dnia 18 czerwca 2010 r. dokonał wykładni art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym w następujący sposób: „Z art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym wynika, że warunkiem odpowiedzialności podatkowej danego podmiotu jest powstawanie „u niego” ubytków. Okoliczność ta jest niezależna od tytułu własności podmiotu odpowiedzialnego podatkowo, w tym przypadku towarów, w których wystąpiły ubytki. Przepis ten potwierdza, iż akcyzę od ubytków wyrobów akcyzowych zawsze rozlicza podmiot odpowiedzialny za magazynowanie lub przemieszczanie wyrobów akcyzowych (...) - nawet, jeżeli nie jest on właścicielem tych wyrobów”. Powyższy pogląd został również potwierdzony w indywidualnych interpretacjach wydanych w odniesieniu do wyrobów akcyzowych zwolnionych z akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przemieszczanych od pośredniczących podmiotów do podmiotów zużywających za pomocą dokumentu dostawy, m.in.: w interpretacji indywidualnej z dnia 30 czerwca 2010 r. sygn. IPPP3/443-324/10-4/JK oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 10 sierpnia 2010 r. sygn. IPPP3/443-446/10-3/JK Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stanął na stanowisku, że podatnikiem z tytułu strat w trakcie transportu jest podmiot wysyłający wyroby akcyzowe zwolnione ze względu na przeznaczenie, natomiast w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 1 marca 2012 r. sygn. ILPP3/443-118/11-3/TW Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że bez względu na bazę dostawy wyrobów węglowych oraz moment przejścia prawa własności do wyrobów akcyzowych: „w zakresie strat/nadwyżek powstałych w trakcie transportu uprawnionym do wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej jest podmiot pośredniczący, który wystawia dokument dostawy, tj. dokument stwierdzający ilość dostarczonych do podmiotu zużywającego wyrobów węglowych”. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu potwierdził tym samym, w ocenie Spółki, że podmiotem zobowiązanym do rozliczenia ubytków wyrobów węglowych powstałych w transporcie jest pośredniczący podmiot węglowy, który wystawia dokument dostawy, bez względu na bazę dostawy oraz tytuł własności do wyrobów węglowych.

Reasumując Spółka wskazuje, że ubytki od przemieszczanych wyrobów węglowych powstają tylko i wyłącznie u pośredniczących podmiotów węglowych - art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy o podatku akcyzowym. Podatnikiem z tytułu ubytków powstałych w trakcie transportu jest zawsze pośredniczący podmiot węglowy, który wystawił dokument dostawy, bez względu na tytuł własności do przemieszczanych wyrobów węglowych - art. 13 art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy. W opisanym stanie faktycznym Spółka nie jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia ewentualnych ubytków powstałych w trakcie przemieszczania wyrobów węglowych za pomocą dokumentu dostawy od pośredniczącego podmiotu węglowego do bramy zakładu Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN 2701,
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2702,
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN 2704 00.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy, ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty:

1. wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych,
2. objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie:
1. napojów alkoholowych,
2. wyrobów energetycznych przemieszczanych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego, również magazynowanych,
3. wyrobów węglowych przemieszczanych lub magazynowanych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Podmiot zużywający to podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia - art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy.

Z kolei, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Ponadto, w myśl ust 2 cytowanego artykułu zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz.U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, ze zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, ze zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, ze zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.

Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, jest: pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a; posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b; dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy. Stosownie do art. 31a ust. 7 ustawy, dokument dostawy powinien być przechowywany do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokument dostawy został potwierdzony przez odbiorcę.

Wskazać przy tym należy, iż wzór dokumentu dostawy wyrobów węglowych oraz zasady jego stosowania zawarto w treści przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem. Instrukcję wypełnienia dokumentu dostawy wyrobów węglowych - załącznik 1a - zawarto w jego treści.

Zgodnie z treścią § 2 w ust. 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia, dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy, w przypadku: przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy.

W myśl § 2 ust. 6a rozporządzenia, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, dokument dostawy jest wystawiany w czterech egzemplarzach, z których:

1. pierwszy jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego albo dla podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, do których są przemieszczane wyroby węglowe;
2. drugi jest dołączany do przemieszczanych wyrobów węglowych i po potwierdzeniu ich odbioru przez pośredniczący podmiot węglowy albo podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art 31a ust. 2 ustawy, jest niezwłocznie zwracany pośredniczącemu podmiotowi węglowemu, który wystawił dokument dostawy;
3. trzeci jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wydaje wyroby węglowe;
4. czwarty jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wystawił dokument dostawy.

Jeżeli, w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5 lit. a, przemieszczenie wyrobów węglowych jest dokonywane bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego, który dokonuje sprzedaży wyrobów węglowych, do nabywającego te wyroby:

1. pośredniczącego podmiotu węglowego,
2. podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy

• dokument dostawy może być wystawiony w trzech egzemplarzach. Przepisy ust. 6a pkt 1, 2 i 4 stosuje się - § 2 ust. 6f rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 6g rozporządzenia, przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jeżeli odbiór tych wyrobów przez ich nabywcę następuje bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby, może być wystawiony dokument dostawy w formie uproszczonej, jeżeli nabywane wyroby węglowe:

1. nie są przeznaczone do działalności gospodarczej prowadzonej przez podmiot korzystający ze zwolnienia;
2. są przeznaczone do działalności gospodarczej prowadzonej przez podmiot korzystający ze zwolnienia, a wystawiona faktura VAT potwierdzająca sprzedaż wyrobów węglowych została dołączona do tego dokumentu.

W przypadku gdy została wystawiona faktura VAT potwierdzająca sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 ustawy, jeżeli odbiór tych wyrobów przez ich nabywcę następuje bezpośrednio od pośredniczącego podmiotu węglowego sprzedającego te wyroby, dokumentem dostawy może być ta faktura VAT, jeżeli zawiera w szczególności nazwę, kod CN i ilość wyrobów węglowych, ich przeznaczenie uprawniające do korzystania ze zwolnienia od akcyzy, podpis podmiotu sprzedającego wyroby węglowe lub osoby reprezentującej ten podmiot oraz podpis podmiotu odbierającego te wyroby lub osoby reprezentującej ten podmiot, potwierdzający ich odbiór i przeznaczenie - § 2 ust. 6h rozporządzenia.

Z kolei, w myśl § 2 ust. 6i rozporządzenia, w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów węglowych dokumentem dostawy może być faktura VAT, jeżeli zawiera w szczególności nazwę, kod CN i ilość wyrobów węglowych, a także:

1. w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego - podpis podmiotu odbierającego te wyroby lub osoby reprezentującej ten podmiot wraz z adnotacją o ich przeznaczeniu uprawniającym do korzystania ze zwolnienia od akcyzy, na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla tego podmiotu;
2. w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej - podpis podmiotu dokonującego tej dostawy lub osoby reprezentującej ten podmiot wraz z adnotacją o dokonaniu dostawy, na egzemplarzu faktury przeznaczonym dla tego podmiotu.

Dokument dostawy w formie uproszczonej, zgodnie § 2 ust. 6j rozporządzenia, wystawia się w dwóch egzemplarzach, z których:

1. jeden jest przeznaczony dla podmiotu korzystającego ze zwolnienia nabywającego wyroby węglowe;
2. drugi, na którym podmiot korzystający ze zwolnienia nabywający wyroby węglowe potwierdza ich odbiór, jest przeznaczony dla pośredniczącego podmiotu węglowego, który wystawił ten dokument.

Zgodnie z § 4 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, wpisanie do ewidencji danych, o których mowa w § 3, powinno nastąpić niezwłocznie po otrzymaniu wyrobów zwolnionych, nie później jednak niż następnego dnia po ich odebraniu.

W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest powstanie ubytków wyrobów węglowych - art. 9a ust.1 pkt 8 ustawy.

Zgodnie z art. 30 ust. 4 ustawy, zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a.

Powyższe zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku ubytków lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, wynikających z popełnienia przestępstwa przeciwko mieniu - art. 30 ust. 5 ustawy.

Z kolei, zgodnie z art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych. Ponadto, w myśl ustępu 2 pkt 1 lit. a cytowanego artykułu, właściwy naczelnik urzędu celnego, w drodze decyzji, wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów może ustalić normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Z opisu wniosku wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się produkcją wyrobów chemicznych. Spółka nabywa w kraju od pośredniczących podmiotów węglowych węgiel klasyfikowany do pozycji CN 2701, a następnie zużywa go do celów opałowych w instalacjach elektrociepłowni objętych systemem ETS. Spółka nabywa węgiel od pośredniczących podmiotów węglowych na warunkach FCA - wagon stacja nadania podstawiony na kopalni realizującej wysyłki (wg Incoterms 2000), tj. prawo własności przechodzi na Spółkę na bramie kopalni i Spółka odpowiada za transport. Spółka wynajmuje przewoźnika, który przemieszcza węgiel transportem kolejowym.

Wątpliwości Spółki dotyczą, zgodnie z treścią zadanych we wniosku pytań, kwestii prawidłowości dokumentowania obrotu wyrobami węglowymi zwolnionymi od akcyzy za pomocą dokumentu dostawy oraz kwestii opodatkowania ubytków przemieszczanych wyrobów węglowych.

Jak wyżej wskazano, zgodnie z art. 31a ust. 3 pkt 3 ustawy, jednym z warunków zwolnienia od akcyzy w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych jest dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentu dostawy. Zadaniem tego dokumentu jest przede wszystkim udokumentowanie przeznaczenia przemieszczanych wyrobów węglowych oraz potwierdzenie faktu dostarczenia ich do uprawnionego podmiotu. Zatem dokument ten spełnia funkcję kontrolną z zakresu prawidłowości obrotu zwolnionymi od akcyzy wyrobami węglowymi. W związku z tym dokument dostawy jest wystawiany tylko w przypadku, gdy wyroby węglowe są dostarczane pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub pomiotowi korzystającemu ze zwolnienia.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że Wnioskodawca nieprawidłowo wypełnia dokument dostawy. Co do zasady bowiem, dokument ten powinien zawierać informacje z zakresu obrotu (przemieszczenia) wyrobów węglowych między podmiotem pośredniczącym (kopalnią), a podmiotem zużywającym - Wnioskodawcą.

W przedstawionym stanie faktycznym przemieszczenie wyrobów węglowych za pomocą dokumentu dostawy jest realizowane od podmiotu pośredniczącego - z miejsca gdzie magazynuje wydobyte wyroby węglowe - do podmiotu zużywającego, czyli ustalonego przez strony transakcji sprzedaży miejsca odbioru (bramy kopalni), z którego przedmiotowe wyroby są odbierane przez przewoźnika na zlecenie Spółki, a następnie dostarczane transportem kolejowym do jej zakładu. Należy przy tym podkreślić, iż z opisu wniosku wynika, że przewoźnik wyrobów węglowych, nie posiada pełnomocnictwa do działania w imieniu Spółki, świadczy natomiast wyłącznie usługę transportową.

Zatem, faktyczny odbiór przedmiotowych wyrobów węglowych przez Spółkę od podmiotu pośredniczącego - za pośrednictwem przewoźnika - ma miejsce w umówionym miejscu, czyli w bramie kopalni. W związku z powyższym w dokumencie dostawy należy wskazać datę kiedy wynajęty przez Spółkę przewoźnik odebrał z kopalni nabyte przez nią wyroby węglowe, a następnie odpowiednio wypełnić pozostałe pola dokumentu dostawy. Fakt przemieszczenia zakupionych przez Spółkę wyrobów węglowych na odcinku między bramą kopalni, a jej zakładem nie jest dokumentowany przez „Dokument dostawy wyrobów węglowych”, lecz najczęściej za pomocą listu przewozowego stosowanego w transporcie kolejowym.

Dodać należy, iż ewidencja wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, prowadzona przez podmiot zużywający, powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych.

Zgodnie z § 4 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia, wpisanie do ewidencji danych powinno nastąpić niezwłocznie po otrzymaniu wyrobów zwolnionych, nie później jednak niż następnego dnia po ich odebraniu. Zatem, wpisu w prowadzonej ewidencji Spółka powinna dokonać w chwili dostarczenia jej wyrobów węglowych zgodnie z dokumentem dostawy, jednakże nie później niż następnego dnia po ich odebraniu.

Odnosząc się do kwestii utraty prawa do zwolnienia od akcyzy w opisanej we wniosku sytuacji, stwierdzić należy, że dotyczy ona kontrahenta Spółki, czyli kopalni, a nie Wnioskodawcy. To do jej obowiązków należy prawidłowe udokumentowanie obrotu oraz faktu dostarczenia do uprawnionego podmiotu wyrobów węglowych i to ona ponosi ryzyko utraty zwolnienia od akcyzy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych.

Jednakże, co należy podkreślić, to do obowiązków Spółki, jako podmiotu uprawnionego należy rzetelne udokumentowanie w dokumencie dostawy miejsca i daty odbioru wyrobów węglowych - art. 32 ust. 11 ustawy.

Odnosząc się z kolei do kwestii odpowiedzialności za ubytki wyrobów węglowych wskazać należy, że przedstawionej w wniosku sytuacji za straty tych wyrobów z miejsca odbioru - „bramy kopalni” do własnego zakładu odpowiada Spółka. To Wnioskodawca, a nie podmiot pośredniczący organizuje wysyłkę i wynajmuje przewoźnika kolejowego, a tym samym bierze odpowiedzialność za przemieszczanie wyrobów węglowych.

Należy przy tym zauważyć, iż zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. b tiret drugie ustawy, ubytkami wyrobów akcyzowych są również wszelkie straty przemieszczanych wyrobów energetycznych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

Zatem zarówno wszelkie straty wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania lub magazynowania przez pośredniczące podmioty węglowe (art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy), jak również straty wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie do celów określonych w art. 31a ust. 2 ustawy powstałe w trakcie ich przemieszczania przez inne podmioty - w opisanej sytuacji przez Spółkę, są ubytkami wyrobów węglowych, o których mowa w art. 9a ust. 1 pkt 8 ustawy.

Należy także dodać, że zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy, ubytki wyrobów węglowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, powstałe wskutek zdarzenia losowego lub siły wyższej, zwalnia się od akcyzy pod warunkiem że podatnik wykaże zaistnienie okoliczności uprawniających do zwolnienia. W innych przypadkach, zgodnie z art. 30 ust. 4 ww. ustawy zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów węglowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy. Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków wyrobów węglowych powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do ich powstania, zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. Nr 32, poz. 242, ze zm.).

Reasumując, odbiór przedmiotowych wyrobów węglowych przez Spółkę za pośrednictwem przewoźnika ma miejsce w umówionym miejscu, czyli w bramie kopalni. W dokumencie dostawy należy zatem odpowiednio wpisać datę kiedy wynajęty przez Spółkę przewoźnik odebrał z kopalni wyroby węglowe. Ponadto, w opisanej we wniosku sytuacji, to Spółka ponosi odpowiedzialność za straty wyrobów węglowych powstałe od miejsca odbioru do własnego zakładu.

Końcowo wskazać należy, iż tutejszy organ nie mógł odnieść się do przywołanego we wniosku orzeczenia sądu administracyjnego, gdyż Wnioskodawca nie wskazał sygnatury sprawy. Z kolei, odnosząc się do wymienionych interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy opisanych we wniosku stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.