Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Ustęp 4 tego artykułu stanowi z kolei, że obrót zmniejsza się między innymi o wartość zwróconych towarów.
Zgodnie z § 19 ust. 1, 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasady wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów, podatnik wystawia fakturę korygującą, która powinna zawierać co najmniej:

1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a. określone w § 12 ust. 1 pkt 1-3,
b. nazwę towaru lub usługi objętych rabatem,

3) kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4) kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Zwrot towarów powoduje korektę sprzedaży, która została już dokonana, w stanie prawnym obowiązującym w momencie powstania obowiązku podatkowego, a zatem została opodatkowana podatkiem od towarów i usług według obowiązujących wówczas stawek.
Wystawiana w takim przypadku faktura korygująca odnosi się bezpośrednio do faktury dokumentującej sprzedaż towarów, które zostały zwrócone. Zatem zmniejszenie wartości sprzedaży i kwot podatku należnego winno nastąpić według cen jednostkowych oraz stawek podatku wynikających z faktury pierwotnej.