Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo jednostki z dnia 13.04.2004 r. (bez znaku, z datą wpływu 14.04.2004 r.) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie uprzejmie informuje jak niżej:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), zwanej dalej ustawą podatnikami podatku od towarów i usług są między innymi: osoby prawne, jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu za granicą, jeżeli wykonują czynności opodatkowane podatkiem VAT osobiście lub przez osobę upoważnioną albo przy pomocy pracowników bądź przy wykorzystaniu zakładu lub urządzenia służącego działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej. Z przepisu tego wynika, iż podmiot zagraniczny (mający siedzibę poza RP), jeżeli wykonuje na terytorium RP czynności opodatkowane podatkiem staje się z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Wiąże się to z faktem, iż w podatku VAT istotne znaczenie ma miejsce realizacji czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem, a nie miejsce siedziby czy też zamieszkania podatnika (zasada terytorialności). Jednocześnie podatnik taki jest zobowiązany do wypełniania wszystkich obowiązków, jakie nakłada na podatników tego podatku ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze. Dotyczy to między innymi obowiązków w zakresie:

1. rejestracji dla celów podatku VAT,
2. dokumentowania,
3. ewidencjonowania,
4. obliczania i wpłacania podatku na rachunek urzędu skarbowego,
5. składania deklaracji.

Z treści zapytania wynika, iż podatnik świadczy usługi na rzecz kontrahenta mającego siedzibę na terytorium Niemiec, ale zarejestrowanego dla potrzeb podatku od towarów i usług przez Urząd Skarbowy w Rzeszowie, więc odbiorca usługi wykonuje lub przynajmniej zamierza wykonywać na terytorium RP czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym usługę wykonywaną przez podatnika dla takiego odbiorcy należy traktować jako „sprzedaż krajową”, a usługobiorcę usługi jako kontrahenta krajowego.

Powyższe uwagi zachowują aktualność w obowiązującym stanie prawnym uregulowanym ustawą z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).