W odpowiedzi na pismo z dnia 21.05.2004r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kutnie działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje, że zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. O podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) przez dostawę towarów rozumie się również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej.

W myśl art. 30 ust. 1 w/w ustawy podstawę opodatkowania umowy komisu sprzedaży stanowi dla:
1. komisanta – kwota należna z tytułu dostawy towarów, pomniejszona o kwotą podatku,
2. komitenta – kwota należna pomniejszona o kwotę prowizji komisanta, pomniejszona o kwotę podatku.

Zarówno więc wydanie towarów pomiędzy komitentem a komisantem, a także w następstwie wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej, jak również wydanie towarów przez komisanta komitentowi jest wykonaniem czynności, które podlegają co do zasady opodatkowaniu. Obowiązek podatkowy (art. 19 cytowanej ustawy)u komitenta powstaje z chwilą wydania towaru komisantowi, a jeśli wydanie towaru powinno być potwierdzone fakturą – z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu licząc od dnia wydania towaru. Po stronie komisanta obowiązek podatkowy powstaje na tych samych zasadach, tj. z chwilą wydania towaru nabywcy lub wystawienia faktury.

W rozdziale 4 działu XII powoływanej ustawy o VAT zawierającym szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków w art. 120 ust. 1 pkt 4 zdefiniowano towary używane. Dla potrzeb szczególnej procedury dotyczącej opodatkowania niektórych towarów przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż działa sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki, oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne.

Zgodnie z treścią art. 120 ust. 4 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

W myśl ust. 10 art. 120 szczególna procedura opodatkowania marży ma zastosowanie do dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:
• podmiotu niebędącego podatnikiem VAT
• podmiotu będącego podatnikiem, o ile dostawa tych towarów była zwolniona od podatku VAT
• podmiotu będącego podatnikiem, o ile towary te przy dostawie zostały opodatkowane od marży.

Powyższa procedura wymaga prowadzenia przez podatnika szczegółowej ewidencji, o której mowa w art. 120 ust. 15 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem jeżeli podatnik oprócz opodatkowania marży stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest obowiazany prowadzić ewidencję z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania w odniesieniu do dostawy opodatkowanej od marży ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży.

Podatnik, który stosuje szczególną procedurę opodatkowania marży, nie może oddzielnie wykazywać na wystawionych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów (art. 120 ust. 16).

Zgodnie z przepisem § 12 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwroty podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) faktury dokumentujące czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 120 ustawy, zawierają następujące dane:
• -imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
• -numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,
• -dzień, miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury,
• -nazwę towaru lub usługi,
• -jednostkę miary i ilości sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,
• -kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie,
• -wyrazy “VAT marża”.

Na mocy delegacji zawartej w art. 111 ust. 9 w/w ustawy o podatku od towarów i usług Minister Finansów wprowadził zmiany do rozporządzenia z dnia 4 lipca 2002r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym musza odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.). Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004r. zmieniającym powyższe rozporządzenie (Dz. U. Nr 85, poz. 798) znowelizowano przepis § 5 ust. 5 ustanawiając zasadę, że podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiągniętego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

W świetle cytowanego art. 120 ust. 16 ustawy o VAT podatnik stosujący zasadę opodatkowania “od marży” w wystawionych przez siebie fakturach nie wykazuje kwot podatku. Dotyczy to również paragonów fiskalnych. Ponieważ ustawa ani wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze nie zawierają informacji w jaki sposób ewidencjonować za pomocą kasy fiskalnej sprzedaż opodatkowaną “od marży” na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność w formie indywidualnych gospodarstw rolnych, wydaje się, że należy przyporządkować kolejną “literę” stawek podatkowych w kasie fiskalnej dla sprzedaży opodatkowanej “od marży”, przyjmując w tym wypadku stawkę 0 %. Serwisant, programując tę stawkę zgodnie z wytycznymi podatnika, odnotowałby w książce serwisowej, że stawka ta jest przyporządkowana wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej zgodnie z treścią art. 120 ust. 4 powoływanej ustawy od towarów i usług.

Za pomocą kasy ewidencjonowana byłaby więc wartość brutto sprzedaży opodatkowanej od “VAT marża” natomiast w deklaracji podatkowej wykazywana byłaby kwota marży i należny podatek wynikające z prowadzonych przez podatnika ewidencji.