Pisemna informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym o której stanowi art. 14a par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa / Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm. /.

Pismem z dnia 15 kwietnia 2004 r. Spółka zwróciła się do tut. organu podatkowego z wnioskiem o dodatkowe wyjaśnienie w sprawie obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury za naprawę samochodu w przypadku nie posiadania przez Spółkę dobrowolnego ubezpieczenia AC .

W przedmiotowej sprawie tut. organ podatkowy udzielił Spółce odpowiedzi pismem z dnia 30.03.2004 r. Nr PP/ 443 – 24 -1 / 04 .Ponadto Naczelnik tut. organu podatkowego zgodnie z art. 14b par. 1 ustawy Ordynacja podatkowa przekazał Dyrektorowi Izby Skarbowej w Opolu informację , o której mowa w art. 14a par. 1 niezwłocznie po jej udzieleniu – do wiadomości oraz w celu sprawdzenia jej prawidłowości. Do informacji dołączono zapytanie , o którym mowa w art. 14a par.1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 14a par. 2 ww. ustawy Dyrektor Izby Skarbowej obowiązany jest do dokonania zmiany udzielonej informacji , jeżeli stwierdzi, że jest ona nieprawidłowa.Stan faktyczny przedstawiony w piśmie Spółki z dnia 27 lutego 2004 r. :

Sprawcą szkody był kierowca autobusu . Likwidacja szkody nastąpiła z polisy OC sprawcy bezgotówkowo za pośrednictwem Towarzystwa Ubezpieczeniowego w którym sprawca był ubezpieczony. Towarzystwo Ubezpieczeniowe zapłaciło warsztatowi naprawczemu należność netto wynikającą z faktury za naprawę , natomiast podatek VAT został zapłacony przez Spółkę .

Ponadto Spółka stoi na stanowisku , że skoro otrzymała odszkodowanie z polisy OC sprawcy i nie poniosła żadnej straty , mimo braku dobrowolnego ubezpieczenia AC ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury za naprawę samochodu.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obwiązującego stanu prawnego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje :

Zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. Nr 11 , poz.50 ze zm. ) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Natomiast zgodnie z uregulowaniami art. 16 ust.1 pkt. 50 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. Nr 54 poz.654 ze zm.) za koszt uzyskania przychodów nie uważa się strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym autocasco ( AC).

Zatem ustawy podatkowe warunkują zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z remontem powypadkowym od zawarcia umowy dobrowolnego ubezpieczenia AC. Przepis ten ma zastosowanie zarówno do samochodów osobowych jak i ciężarowych , ale nie dotyczy innych remontów niż powypadkowe. Na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług przyjmuje się , że jeżeli wydatki ponoszone na naprawę szkody nie stanowią kosztu uzyskania przychodu z braku polisy autocasco , o czym mowa powyżej , to w świetle art. 25 ust. 1 pkt. 3 cyt. ustawy o VAT podatek naliczony związany z naprawą tej szkody nie podlega odliczeniu . Jeżeli natomiast wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów , to VAT naliczony podlega odliczeniu.

W związku z powyższym mimo , iż Spółka zobowiązana była do zapłaty kwoty podatku od towarów i usług wynikającego z faktury dokumentującej naprawę powypadkową samochodu nie został spełniony warunek dobrowolnego ubezpieczenia pojazdu AC , zatem obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z przedmiotowej faktury jest nieuzasadnione.