W powołanym piśmie Spółki został sformułowany następujący stan faktyczny:

Spółka jest agencją pracy tymczasowej z siedzibą w Poznaniu, zatrudniającą m. in. pracowników zamieszkałych na stałe w miejscowości, w której wykonują pracę u tzw. pracodawcy użytkownika. Jako płatnik z tytułu wypłacanego wynagrodzenia nalicza podwyższone koszty uzyskania przychodów dla pracowników zamieszkałych poza Poznaniem.

Z uwagi na powyższe Spółka pyta o sposób prawidłowego naliczenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu umowy o pracę dla pracowników zamieszkałych poza Poznaniem w miejscowości, w której wykonują pracę.

Wobec przedstawionego powyżej stanu faktycznego zastosować należy następujące przepisy:

- art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), stosownie do którego kosztami uzyskania przychodu z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością,w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę - wynoszą 127,82zł miesięcznie, (...);

- art. 32 ust. 5 ustawy podatkowej, zgodnie z którym zakład pracy przy obliczaniu zaliczki stosuje koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 2 pkt 3, jeżeli pracownik złoży oświadczenie o spełnieniu warunku określonego w tym przepisie; przepisy ust. 3a i 4 stosuje się odpowiednio.

W przekonaniu organu, w przedstawionym stanie faktycznym i biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy, podkreślić należy, iż zakładem pracy dla pracownika tymczasowego jest miejsce, w którym pracodawca użytkownik ma swą siedzibę. Nie ma więc znaczenia położenie siedziby agencji pracy tymczasowej, gdzie zostaje podpisana umowa o pracę na czas określony lub umowa o pracę na czas wykonywania określonej pracy. Wobec przytoczonych wyżej przepisów podwyższone koszty uzyskania przychodu należą się pracownikowi w przypadku złożenia oświadczenia, iż miejsce jego stałego lub czasowego zamieszkania położone jest poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy - rozumiany jako miejsce świadczenia pracy oraz gdy pracownik nie otrzymuje dodatku za rozłąkę.

Informcji udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu jej sporządzenia.