Umowę komisu oraz obowiązki i uprawnienia stron tej umowy (komitenta i komisanta) określają przepisy Kodeksu cywilnego. Przewidują one, że przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizją), w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym. Wynikające z umowy komisu zasady postępowania w rozrachunkach między komisantem a komitentem pod względem cywilnoprawnym obowiązują nadal. Zmianie uległy natomiast, począwszy od 1 maja 2004 r. zasady rozrachunków z tytułu umowy komisu, wobec rozwiązań wprowadzonych ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Cynności wykonywane przez komisanta na podstawie umowy komisu nie są już traktoiwane jako usługi, jak to miało miejsce zgodnie z przepisami obowiązującymi przed 1 maja.Obecnie bowiem stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 w/w ustawy każde wydanie towaru w ramach komisu jest traktowane jako dostawa towarów, tj. zarówno między komitentem a komisantem, a następnie przez komisanta osobie trzeciej. Również w przypadku komisu zakupu wydanie towarów komitentowi przez komisanta traktowane jest jako dostawa towarów ( zakup - sprzedaż ).Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 2 lit. a) cyt. wyżej ustawy o podatku VAT dla komisanta - przy wydaniu towaru nabywcy ( osobie trzeciej ) na rachunek komitenta, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu dostawy towarów, pomniejszona o kwotę podatku.Zgodnie z ogólną zasadą każde przemieszczenie towarów będących przedmiotem sprzedaży komisowej w drodze od komitenta i następnie do końcowego nabywcy podlega udokumentowaniu fakturą VAT.

W przypadku sprzedaży towarów przez komisanta na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, stosownie do art. 111 powołanej wyżej ustawy o podatku VAT, powstaje obowiązek ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, przy czym ewidencjonowaniu podlega cała kwota dostawy oraz podatek należny { stosownie do § 5 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.).Przedstawiona wyżej ogólna zasada odnosi się do sprzedaży komisowej, w tym również samochodów, których okres użytkowania jest krótszy niż 6 miesięcy, a więc samochodów, których nie traktuje się jako towary używane zgodnie z definicją wynikającą z art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku VAT.

W odniesieniu do sprzedaży towarów używanych, a więc także samochodów, ustawa o podatku VAT przewiduje zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania. W myśl art. 120 ust. 4 ustawy o podatku VAT w przypadku wykonywania czynności polegających na dostawie towarów używanych, podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.Przedmiotem opodatkowania marży są z reguły towary używane, w tym samochody, przyjęte do sprzedaży komisowej od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.Przyjęcie przez komisanta od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oddawanych w komis towarów używanych powinno być udokumentowane dowodem określonym przez jednostkę we własnym zakresie.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur oraz dane jakie powinna zawierać,określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur ... (Dz. U. Nr 97, poz. 971).Zgodnie z § 12 ust. 8 w/w rozporządzenia faktura w przypadku gdy opodatkowaniu podlega marża powinna być oznzczona Faktura "VAT marża"oraz zawierać dane określone w ust. 1 pkt 1 - 5 i 12 tegoż paragrafu.