Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym pojęcie „ działalności gospodarczej” – stosownie do postanowień zawartych w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT- obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okoliczność wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Należy zauważyć, że samodzielną ( niezależną ) działalnością gospodarczą jest działalność, którą dany podmiot wykonuje jako przedsiębiorca działający w warunkach niepewności co do popytu, konkurencji, a także ostatecznego rezultatu finansowego podjętej działalności. Czynnikiem wyróżniającym działalność gospodarczą prowadzoną w sposób samodzielny ( niezależny ) jest element ryzyka ekonomicznego podjętej działalności. Zatem istotne jest, czy w ramach umowy mamy do czynienia z elementem podporządkowania oraz trwałego związania zleceniobiorcy. Jeżeli ryzyko obciąża zleceniodawcę, a dodatkowo występuje element podporządkowania zleceniobiorcy, to taki rodzaj aktywności nie będzie mógł być uznany samodzielne wykonywanie działalności gospodarczej i w konsekwencji nie będzie podlegał opodatkowaniu. Nie należy więc uznawać za samodzielną działalność gospodarczą usług wykonywanych przez zleceniobiorcę, który w ramach umowy zobowiązany jest do reprezentowania zleceniodawcy w określonych sprawach ( negocjacje umowy, kontakty z organami administracji ), w sytuacji, gdy potrzebne narzędzia pracy ( komputer, biuro, samochód ) udostępniane są przez zlecającego, ponadto zleceniobiorca zobowiązany jest do wykonywania poleceń zlecającego co do sposobu działania.

Tut. organ podatkowy podziela pogląd wyrażony przez podatnika we wniosku, że funkcje wykonywane przez członków rad nadzorczych nie stanowią przejawu działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT, a ponadto nie można im przypisać „samodzielności”. Zatem należy uznać, iż w świetle ustawy o VAT nie są oni podatnikami podatku od towarów i usług. W konsekwencji wypłacane im świadczenia w postaci gratyfikacji finansowych są wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT.

Dodatkowo tut. organ podatkowy zauważa, że w myśl art. 15 ust. 3 pkt 3) ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się między innymi czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności. Z artykułu 13 pkt 7) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. ) wynika, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się m.in. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządu, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe tut. organ podatkowy podziela stanowisko Podatnika przedstawione w piśmie z dnia 22.06.2004r. o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT gratyfikacji finansowych wypłacanych członkom Rady Nadzorczej spółki kapitałowej.