INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012r. (data wpływu 10 lipca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 września 2012r. (dat wpływu 13 września 2012r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2012r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 10 września 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z dnia 10 września 2012r. ukształtowało się następujące zdarzenie przyszłe:

Prowadząc działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży butów i nie będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT Wnioskodawca w roku 2000 przekroczył limit obrotu i został zobowiązany do prowadzenia kasy fiskalnej (ksero decyzji o nadaniu nr ewidencyjnego kasy).

W roku 2001 obrót wyniósł 3104,35

W roku 2003 obrót wyniósł 6882,00

W roku 2004 obrót wyniósł 3104,00.

Od tego okresu Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej.

Obecnie Wnioskodawca chciałby ponownie założyć działalność gospodarczą w charakterze handlu obwoźnego w asortymencie drobnego wyposażenia kuchennego i domowego oraz drobnego sprzętu użytku codziennego.

Według oceny Wnioskodawcy obrót z tej działalności nie przekroczy dwudziestu tysięcy w skali roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w obecnej sytuacji Wnioskodawca może być zwolniony z prowadzenia kasy fiskalnej...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko sformułowane w piśmie z dnia 10 września 2012r.), może On być zwolniony z prowadzenia ewidencji kasy fiskalnej, którą prowadził od 2000 do 2005r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054).

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. nr 138, poz. 930).

Zgodnie z przepisem § 3 ust. 1 pkt 2 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku do dnia 31 grudnia 2012r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

W myśl § 3 ust. 1 pkt 6 cyt. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Natomiast stosownie do zapisu § 3 ust. 7 powołanego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011r. lub 2012r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy – podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Jak wynika z treści § 3 ust. 8 rozporządzenia, zwolnień, o których mowa w ust. 1 oraz w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. b i c, nie stosuje się do:

1. podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2011r. utracili prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zgodnie z przepisami obowiązującymi przed dniem wejścia w życie rozporządzenia;
2. podatników, w odniesieniu do których przepisy obowiązujące przed dniem wejścia w życie rozporządzenia przewidywały powstanie obowiązku ewidencjonowania oraz określały termin rozpoczęcia ewidencjonowania po dniu 31 grudnia 2010r., w związku z zaistniałymi do dnia 31 grudnia 2010r. okolicznościami powodującymi utratę prawa do zwolnienia, innymi niż wyznaczony przepisami określony termin obowiązywania zwolnienia do dnia 31 grudnia 2010r.
   
   

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że prowadząc działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży butów Wnioskodawca w roku 2000 przekroczył limit obrotu i został zobowiązany do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy fiskalnej. W roku 2001 obrót wyniósł 3104,35; w roku 2003 obrót wyniósł 6882,00; w roku 2004 obrót wyniósł 3104,00. Wnioskodawca nie był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Od tego okresu Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej.

Obecnie Wnioskodawca chciałby ponownie założyć działalność gospodarczą w charakterze handlu obwoźnego w asortymencie drobnego wyposażenia kuchennego i domowego oraz drobnego sprzętu użytku codziennego.

Według oceny Wnioskodawcy obrót z tej działalności nie przekroczy dwudziestu tysięcy w skali roku.

Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż wobec Wnioskodawcy powstał wcześniej obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Wobec powyższego fakt przerwy w działalności związany z likwidacją działalności przez osobę fizyczną a następnie ponowne jej zainicjowanie bez względu na to czy o tym samym profilu czy innym, na gruncie unormowań regulujących obowiązek ewidencji obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących nie ma znaczenia.

Wnioskodawca prowadząc w okresie 2000r. – 2004r. działalność gospodarczą w zakresie handlu butami wykonywał czynności zdefiniowane w art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i ujęte w ewidencji podatkowej prowadzonej za pośrednictwem kasy rejestrującej w związku z przekroczeniem limitu obrotów.

Uwzględniając powyższe tutejszy organ stwierdza, że w związku ze wznowieniem prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu oraz kwot podatku należnego ze sprzedaży na przecz podmiotów o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia bowiem wcześniej powstał wobec Niego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kasy rejestrującej.

W związku z czym Wnioskodawca będzie miał obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego z tytułu sprzedaży towarów o których mowa we wniosku za pomocą kasy rejestrującej począwszy od pierwszej sprzedaży

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy też wyjaśnić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.