Obowiązek zapłaty podatków przez podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w formie polecenia przelewu wynika z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.):

Art. 61. § 1. Zapłata podatków przez podatników prowadzących działalność gospodarczą i obowiązanych do prowadzenia księgi rachunkowej lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów następuje w formie polecenia przelewu.

Ustawodawca w wyżej cytowanym przepisie wyraźnie określił grupę podatników, na których nałożył obowiązek bezgotówkowych rozliczeń z budżetem.

Po pierwsze: są to podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą

Po drugie: są to podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub księgi przychodów i rozchodów.

Posiadane przez organ podatkowy informacje potwierdzają, że:

• podatnik osiąga przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Spełniony jest, zatem pierwszy z warunków wynikających z art. 61 ustawy Ordynacja podatkowa.

• do opodatkowania przychodów z działalności podatnik stosuje przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm).

Tak więc, w tej indywidualnej sprawie nie został zachowany, drugi wymóg wynikający z art. 61 ustawy Ordynacja podatkowa.

Sumując, wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego nie nakładają na podatnika wykonującego pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym obowiązku zapłaty podatków w formie polecenia przelewu.

Przepisy prawa podatkowego nie są jedyną dziedziną prawa, która reguluje kwestie związane z prowadzeniem przez bank rachunku rozliczeniowego dla osób fizycznych oraz określające sytuacje, w których na osobach fizycznych ciąży obowiązek rozliczeń bezgotówkowych.

Organ podatkowy poniżej cytuje inne uregulowania odnoszące się do kwestii rozliczeń bezgotówkowych dokonywanych przez osoby wykonujące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm) w sprawie prowadzenia rachunku bankowego osób fizycznych zawierają niżej cytowany zakaz:

Art. 50. ust 3. Rachunki oszczędnościowe nie mogą być wykorzystywane przez ich posiadaczy do przeprowadzania rozliczeń pieniężnych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Obowiązki przedsiębiorców, (osób fizycznych we własnym imieniu podejmujących i wykonujących działalność gospodarczą) określają niżej cytowane przepisy ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.):

Art. 13. 1.Przedsiębiorca jest obowiązany do:

1. dokonywania lub przyjmowania płatności za pośrednictwem rachunku bankowego tego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca, a jednorazowa wartość należności lub zobowiązań przekracza równowartość 3.000 EURO albo równowartość 1.000 EURO, gdy suma wartości tych należności i zobowiązań powstałych w miesiącu poprzednim przekracza równowartość 10.000 EURO, przeliczanych na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonywane są operacje finansowe,
2. zawiadomienia urzędu skarbowego, właściwego ze względu na podatek dochodowy, o posiadaniu rachunku bankowego związanego z wykonywaną działalnością gospodarczą, a w razie posiadania więcej niż jednego rachunku - do wskazania jednego z nich jako rachunku podstawowego i zawiadomienia o tym banku, w którym rachunek jest otwarty, oraz właściwego urzędu skarbowego; zawiadamiając urząd skarbowy, należy podać nazwę i adres banku oraz numer rachunku bankowego albo podstawowego rachunku bankowego,
3. zawiadomienia właściwego urzędu skarbowego oraz banku, w którym otwarty jest podstawowy rachunek bankowy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą, o posiadaniu rachunków bankowych w innych bankach, informując o nazwach i adresach banków oraz o numerach rachunków bankowych,
4. zawiadomienia banków, w których otwarte są inne rachunki bankowe tego przedsiębiorcy, o nazwie i adresie banku, w którym otwarty jest rachunek podstawowy tego przedsiębiorcy związany z wykonywaną działalnością gospodarczą.

2.Przedsiębiorca będący członkiem spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej może realizować obowiązki określone w ust. 1 pkt 1 za pośrednictwem rachunku w tej spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej. W takim przypadku w zawiadomieniach, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, należy podać numer rachunku przedsiębiorcy oraz nazwę i adres spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej.

3.W razie zmiany stanu faktycznego w stosunku do zawiadomień, o których mowa w ust. 1 i 2, przedsiębiorca jest obowiązany do zgłoszenia tych zmian w terminie 14 dni od daty ich powstania.

W świetle wyżej prezentowanych regulacji prawnych zdaniem organu podatkowego nie jest prawem dopuszczalne dokonywanie rozliczeń z kontrahentami w ramach osobistego rachunku oszczędnościowego.

Tym samym podjęcie przez podatnika działań zmierzających do otwarcia konta osobistego i dokonywanie w ramach tego konta operacji rozliczeniowych z kontrahentami należy uznać za prawem zabronione.