Odpowiadając na zapytanie Spółki z dnia 31.05.2004 roku (data wpływu do tut. Urzędu 02.06.2004 roku) uzupełnione pismem z dnia 15.06.2004 roku (data wpływu 17.06.2004 roku) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, w trybie art. 14a § 1 i § 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w przedmiocie opodatkowania dostawy towarów do firmy z kraju Wspólnoty i wywóz towaru poza teren Wspólnoty, Naczelnik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego w Olsztynie uprzejmie wyjaśnia:

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż m. in. prowadzi ona sprzedaż na rzecz kontrahentów zagranicznych poza granicami kraju. Dostawa towaru odbywa się na rzecz kontrahenta szwedzkiego posiadającego unijny numer VAT. Towar odbierany jest przez nabywcę i transportowany na jego koszt drogą morską bezpośrednio do odbiorcy w Islandii, który z kolei nabywa towar od szwedzkiego podatnika.

Spółka zgłasza wątpliwości, czy przedstawiona transakcja może być traktowana jako eksport towarów i należy skierować towar w celu dokonania odprawy celnej w urzędzie celnym. Czy też należy ową transakcję potraktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę, ale wówczas rodzi się pytanie co będzie stanowiło dowód o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535), przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (...) rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...).

Zatem decydujące znaczenie dla zaistnienia wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów ma kraj, do którego przemieścił się towar. Aby doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, towar musi wyjechać do innego kraju UE (pozostać w granicach Wspólnoty). W przypadku przedstawionym przez Spółkę mamy do czynienia z eksportem towarów, bowiem dostawa skierowana zostanie do Islandii, t.j. poza terytorium Wspólnoty.

Definicja eksportu towarów zawarta została w art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. W myśl tej definicji przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny wyjścia wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 (zawierającego definicję dostawy towaru), zarówno w sytuacji gdy wywóz dokonywany jest przez dostawcę lub w jego imieniu, jak i w sytuacji gdy wywóz dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub w jego imieniu.

Spółka podaje, iż nabywca, który jest podatnikiem z terytorium innego kraju nabywa towar w Polsce i wywozi go poza terytorium Unii. W przedstawionej sytuacji eksportu towarów będziemy mieli do czynienia z eksportem pośrednim. Dokumenty wywozowe wystawione są wówczas na zagranicznego klienta. Do 30 kwietnia 2004 roku polskie przepisy celne uniemożliwiały zagranicznym podmiotom występowanie w charakterze eksportera. Od 01 maja 2004 roku podmioty zagraniczne, które nabyły towary w Polsce, mogą samodzielnie wywieźć je poza Wspólnotę. W związku z tym stawka 0% przysługuje również polskiemu podmiotowi, w przypadku, gdy dokumenty wywozowe są wystawione na zagranicznego kontrahenta.

Naczelnik Warmińsko – Mazurskiego Urzędu Skarbowego w Olsztynie pragnie zauważyć, że ustawodawca zróżnicował sposób rozliczenia i udokumentowania eksportu towarów w przypadku wywozu dokonywanego bezpośrednio przez dostawcę i dokonywanego przez nabywcę.

Do rozliczenia dostawy opisanej przez Spółkę będą miały zastosowanie przepisy art. 41 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Spółka będzie miała prawo do zastosowania stawki 0%, jeżeli przed złożeniem deklaracji za miesiąc, w którym dokona dostawy posiadać będzie kopię dokumentu, w którym urząd celny potwierdził wywóz tych towarów. Z kopii tego dokumentu wynikać musi tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Jeżeli przed dniem złożenia deklaracji podatkowej za dany miesiąc, Spółka nie otrzyma kopii dokumentu potwierdzającego wywóz towarów przez nabywcę poza granice Wspólnoty – zastosuje krajową stawkę podatku. Otrzymanie kopii dokumentu potwierdzającego wywóz w terminie późniejszym uprawniać będzie Spółkę do skorygowania rozliczenia za miesiąc, w którym wykazała sprzedaż według stawki krajowej.

Zatem stanowisko Spółki w przedstawionej kwestii należy uznać za słuszne.