W odpowiedzi na zapytanie z dnia 11.05.2004 r. (data wpływu do Urzędu 13.05.2004 r.) uzupełnione i sprecyzowane pismem z dnia 2.06.2004 r., na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy informuje o zakresie stosowania przepisów podatkowych w przedstawionym stanie faktycznym:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200 % wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie. Należy jednak zwrócić uwagę na treść art. 10 tejże ustawy, który szczegółowo wymienia źródła przychodów, a jako jedne z nich wyszczególnia w ust. 1 pkt 1 stosunek służbowy i stosunek pracy.

Wyjaśnienie tych pojęć wymaga odwołania się do regulacji prawnych zawartych w ustawie z dnia 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), jako podstawowego aktu prawnego kodyfikującego polskie prawo pracy, a tym samym zawierającego podstawowe uregulowania w zakresie stosunku pracy. Zgodnie z art. 2 ustawy – Kodeks pracy, pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Zatem nawiązanie stosunku pracy, w ramach którego następuje włączenie pracownika do działalności pracodawcy i podporządkowanie go regulaminowi pracy oraz poleceniom kierownika co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy następuje na podstawie umowy o pracę bądź innych wymienionych czynności prawnych. Należy przy tym zaznaczyć, iż odmienność poszczególnych stosunków pracy została wyraźnie zaznaczona w kodeksie pracy. Umowę o pracę uregulowano w art. 25 - 67, a stosunek pracy na podstawie powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę w art. 68 - 77. Zatem bezspornie mamy tu do czynienia z różnymi stosunkami pracy, które w sposób znaczący różnią się od siebie, natomiast żaden z nich nie został określony jako stosunek służbowy. Stosunek służby państwowej występuje w wojsku i jednostkach zmilitaryzowanych, a nadto regulowany jest ustawami zaliczanymi do prawa administracyjnego. Osoby zatrudnione w tych służbach są funkcjonariuszami, a nie pracownikami i ich prawa oraz obowiązki są regulowane przepisami ustaw, zwanymi pragmatykami służbowymi. Stwierdzić należy, iż zarówno w prawie pracy, jak i w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia się stosunek pracy i stosunek służbowy.

Pismem z dnia 1.06.2004 r. B. w W. potwierdził, iż jest pani zatrudniona na podstawie umowy o pracę i tym samym pozostaje pani z B. w stosunku pracy.

Reasumując Naczelnik Urzędu Skarbowego nie potwierdza pani stanowiska w sprawi i informuje, że wypłacony pani dodatek na zagospodarowanie nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych i stanowi przychód, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Potwierdzeniem jest wyrok NSA z dnia 26.02.2000 r., sygn. akt I SA/Ka 2247/99.