Na podstawie art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie :

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

n - oznacza ilość miejsc ( siedzeń ) łącznie z miejscem dla kierowcy

• kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł.

Przepis ust. 3 nie dotyczy:

1. przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu tych samochodów (pojazdów) stanowi przedmiot działalności podatnika;
2. pojazdów specjalnych - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym wynika, że jest to pojazd specjalny;
3. pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie.

Zgodnie z art. 86 ust. 5 cyt. ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Jak wynika z wyżej cytowanego przepisu ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia dokumentów, które są podstawą do obliczenia dopuszczalnej ładowności pojazdu samochodowego, innego niż pojazd osobowy w tym również pojazdów ciężarowych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 42 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. nr 58, poz. 515 z 2003 r. ze zm.) samochody ciężarowe są pojazdami samochodowymi przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu ładunków; określenie to obejmuje również samochody ciężarowo-osobowe przeznaczone konstrukcyjnie do przewozu ładunków i osób w liczbie od 4 do 9 łącznie z kierowcą.

Ponieważ na gruncie cyt. ustawy o podatku od towarów i usług nie zostało zdefiniowane pojęcie pojazdu samochodowego, należy w tym wypadku posiłkować się powyższą definicją legalną.

Dokumentami stanowiącymi podstawę do uzyskania informacji potrzebnych dla celów obliczenia dopuszczalnej ładowności wymienionymi w ustawie są wyciąg ze świadectwa homologacji lub odpis decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji. Dlatego też zastosowanie wykładni rozszerzającej tego przepisu przedstawionej w zapytaniu podatnika polegającej na wykorzystaniu do obliczenia dopuszczalnej ładowności pojazdu samochodowego danych zawartych w innym dokumencie niż wymienione w ustawie, tj. w dowodzie rejestracyjnym, byłoby niezgodne z prawem i intencją ustawodawcy.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.

Jak wynika z powyższego przepisu obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów uznanych za samochody osobowe w tym także pojazdów samochodowych nie posiadających świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji.

Tak więc stanowisko przedstawione przez Podatnika w piśmie z dnia 28.05.2004 r. jest błędne.