Ad 1) Podatnik usługę budowlaną wykonał dnia 24.06.2004 r. i tego dnia wystawił fakturę VAT. Zapłatę otrzymał w całości dnia 02.07.2004 r.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obowiązek podatkowy w przypadku usług budowlanych lub budowlano-montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Określony w przepisach moment powstania obowiązku podatkowego wskazuje na termin rozliczenia przez podatnika podatku z tytułu wykonanej czynności. W przedstawionej sytuacji obowiązek podatkowy powstał dnia 02.07.2004 r. Dlatego też obrót z tytułu wykonania tej usługi należy ująć w deklaracji VAT-7 za miesiąc lipiec 2004 r.

Ad 2) Podatnik prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług remontowo-budowlanych dla budownictwa mieszkaniowego (PKOB 111). Wykonując zlecenie używa on zakupione przez siebie materiały, takie jak: okna, wanny, itp.

W myśl art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a wspomnianej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych, remontów i robót konserwacyjnych, ale tylko wówczas gdy roboty te będą związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą temu budownictwu. Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego (art. 146 ust. 2). Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy materiały budowlane są opodatkowane podatkiem VAT wg stawki 22%.

W zawartych umowach cywilnoprawnych strony określają, co jest przedmiotem umowy sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest montaż okien lub zainstalowanie wanny w obiekcie budownictwa mieszkaniowego łącznie np. z transportem i materiałem usługodawcy, obrotem dla niego będzie uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, a z punktu widzenia nabywcy świadczeniem głównym będzie właśnie wykonanie tej usługi, to nie ma przeszkód do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 7% (zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit a ustawy) do całości świadczenia. Wystawiona faktura VAT powinna zawierać określenie robót budowlanych, a ponadto wskazanie, z jakim obiektem są one związane i stawkę podatkową odnoszącą się do całości tej usługi. Natomiast w sytuacji, gdy Podatnik podpisał z odbiorcą umowę cywilnoprawną, z której wynika uprawnienie do odrębnego rozliczenia zużytych materiałów budowlanych, należy zastosować stawki podatkowe dla poszczególnych składników usługi (montaż – 7%, dostawa okien i wanny – 22%).

Należy podkreślić, iż identyfikacja towarów i usług następuje poprzez klasyfikacje statystyczne. Obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania wykonywanych czynności ciąży na podatniku. Zgodnie z art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3 wspomnianej ustawy o VAT towary i usługi objęte jej przepisami identyfikowane są przy pomocy klasyfikacji statystycznych.

Ad 3) Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik wcześniej prowadził działalność gospodarczą w spółce jawnej, kontrahent nie dokonał zapłaty za zakupiony towar. Spółka wystąpiła na drogę sądową w celu odzyskania swoich należności. Sprawa wydłużyła się i dopiero w kwietniu 2004 roku otrzymał postanowienie Komornika, iż egzekucja jest bezskuteczna. Wierzytelność ta była zaliczona przez Spółkę do przychodów należnych i nie jest przedawniona. Obecnie spółka jawna, której Podatnik był wspólnikiem nie istnieje. Podatnik prowadzi działalność jednoosobowo.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie kosztu poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z ustawowej definicji kosztu podatkowego wynika, że aby uznać wydatek za koszt podatkowy musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu, oraz nie może to być koszt wymieniony w katalogu negatywnym. Te dwa warunki uznania konkretnego wydatku za koszt podatkowy muszą być spełnione równocześnie.

Wierzytelność nieściągalna, o której wyżej mowa zaliczona została do przychodów spółki jawnej, której Podatnik był wspólnikiem. Nieściągalność wierzytelności została udokumentowana w kwietniu 2004 roku, kiedy to Spółka już nie istniała, a Podatnik prowadzi działalność gospodarczą na własny rachunek.

W obecnej sytuacji nie istnieje związek przyczynowo – skutkowy między przychodem podatkowym uzyskiwanym z tytułu prowadzenia działalności na własne nazwisko a koszami uzyskania przychodu pochodzące z prowadzonej wcześniej spółki jawnej. Tym samym brak jest podstaw do zaliczenia w koszty własnej działalności gospodarczej wierzytelności nieściągalnej wraz z kosztami postępowania egzekucyjnego, mimo spełnienia innych przesłanek wynikających z ustaw podatkowych.