Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.
W myśl art. 12 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pracownikiem w rozumieniu tej ustawy jest osoba pozostająca w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu zauważa, że umowa zlecenia jest umową cywilno-prawną uregulowaną art. 734-751 Kodeksu cywilnego, wobec czego powyższe zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być stosowane, gdyż jak wyżej wskazano odnosi się ono wyłącznie do pracowników w rozumieniu art. 12 ust. 4 ustawy uzyskujących przychód ze źródeł przychodów określonych w art. 12 ust. 1 tej ustawy.
Przychody uzyskiwane na podstawie umowy zlecenia są przychodami, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy tj. z działalności wykonywanej osobiście.
Wysokość kosztów uzyskania tych przychodów określa art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z tym przepisem koszty uzyskania przychodów z tytułu określonego w art. 13 pkt 8 ustala się w wysokości 20% uzyskanego przychodu z tym, że koszty oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe. Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania ww. normy procentowej, wówczas na mocy art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyjmuje się je w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.
Reasumując należy stwierdzić, że zwrot zleceniobiorcy wydatków poniesionych za używanie własnego telefonu nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrot tych wydatków z jednoczesnym zastosowaniem kosztów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 i 10 będzie przychodem, od którego płatnik jest obowiązany pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.