Interpretacja Izby Skarbowej w Gdańsku
BI/005/0544/03
z 30 grudnia 2003 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
Sygnatura
BI/005/0544/03
Data
2003.12.30
Autor
Izba Skarbowa w Gdańsku
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Przedmiot opodatkowania
Słowa kluczowe
działalność gospodarcza
sprzedaż nieruchomości
źródła przychodu
Pytanie podatnika
Czy przychód osiągnięty z tej sprzedaży należy traktować jako przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej, czy też jako źródło przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Stan faktyczny: W dniu 16.05.1996r. Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska w likwidacji „sprzedała” Podatniczce budynek restauracji. „Sprzedaż” ta została udokumentowana rachunkiem uproszczonym wystawionym przez Spółdzielnię. Formalną umowę (akt notarialny) przenoszącą na Podatniczkę i jej męża własność tej nieruchomości strony zawarły jednak dopiero w dniu 07.08.1998r. Jak wynika z postanowień par. 2 tej umowy przedmiotem umowy sprzedaży było prawo użytkowania wieczystego gruntu działki nr 661 zabudowanej budynkiem restauracji, który poprzez nadbudowanie przez nabywców - na podstawie stosownej decyzji - na obiekcie restauracji części mieszkalnej oraz pokoi gościnnych został przekształcony w budynek usługowo-mieszkalny. W dniu 30.04.2003r. Podatnicy sprzedali tę nieruchomość. Jak wynika z umowy sprzedaży przedmiotem sprzedaży była nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 661, ale zabudowana budynkiem mieszkalnym. W piśmie z dnia 13.05.2003r. Podatnicy oświadczyli, iż uzyskane z tej sprzedaży przychody wydatkują w okresie dwóch lat na cele mieszkaniowe.
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r., nr 14, poz. 176 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2003r. - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 i art. 44 ust. 7e i 7F, suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów. W myśl ust. 2 cytowanego przepisu dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jednym ze źródeł przychodów wymienionym przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 pkt 8a) tej ustawy jest odpłatne zbycie (z pewnymi zastrzeżeniami) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane (...) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Zgodnie z art. 237 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) do przeniesienia użytkowania wieczystego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności nieruchomości, a w myśl postanowień art. 150-170 Kc przeniesienie własności nieruchomości na kupującego następuje na podstawie umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego; przy czym niezachowanie tej szczególnej formy pociąga za sobą bezwzględną nieważność dokonanej czynności (art. 73 § 2 K.c.). Biorąc pod uwagę, że umowa kupna-sprzedaży przenoszącą na Podatników prawo użytkowania wieczystego gruntu działki nr 661 zabudowanej budynkiem restauracji, została zawarta w formie aktu notarialnego dopiero w dniu 07.08.1998r., to sprzedaż ta mogła stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8a) ustawy z 26.07.1991r. Stosownie do treści art. 28 ustawy z 26.07.1991r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł, a podatek ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika. Obowiązek zapłaty podatku w terminie 14 dni od dnia zbycia nie dotyczy podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w ar. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit .e) W powołanym art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) i e) ustawy z dnia 26.07.1991 r., ustawodawca zwolnił od podatku dochodowego przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. „a” – „c” :
W przypadku, gdy nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e), to podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczonymi:
W treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca przewidział jednak, że powyższych przepisów nie stosuje się do odpłatnego zbycia praw majątkowych lub rzeczy będących składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą, o których mowa w art.14 ust. 2 pkt 1, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej. Z kolei w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z 26.07.1991r. przychodem z działalności gospodarczej jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej, z wyjątkiem przychodu z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, gruntu albo prawa użytkowania wieczystego gruntu związanego z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej. W świetle powyższych przepisów w niniejszej sprawie istotnym jest ustalenie, czy budynek sprzedany przez Podatników był budynkiem mieszkalnym, czy też niemieszkalnym. Jak bowiem wynika z dołączonych dokumentów w roku 1998 w budynku tym mieściła się restauracja, nad która Podatnicy nadbudowali - na podstawie stosownej decyzji - część mieszkalną oraz pokoje gościnne. Tymczasem zgodnie z wyjaśnieniami zamieszczonymi w uwagach szczegółowych do grupy 1 Klasyfikacji Środków Trwałych – rozporządzenie Rady Ministrów z 30 grudnia 1999r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. nr 112, poz. 1317 ze zm.) - budynki to obiekty budowlane, trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadające fundamenty i dach (ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane - Dz. U. Nr 89, poz. 414 z późn. zm.). Budynki mieszkalne wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Podział budynków na mieszkalne i niemieszkalne oparto na podstawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), co znalazło swój wyraz w powiązaniu każdej pozycji KŚT z odpowiednimi grupowaniami tej klasyfikacji. W ramach budynków niemieszkalnych wprowadzono w nawiązaniu do PKOB dalszy podział na rodzaje (symbole trzy cyfrowe). Z kolei w myśl przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. nr 112., poz. 1316 ze zm.) hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez, a także samodzielne restauracje i bary, zalicza się do sekcji 1 – budynki, działu12 – budynki niemieszkalne, grupy 121 – hotele i budynki zakwaterowania turystycznego, klasy 1211 – budynki hoteli; przy czym klasa ta nie obejmuje restauracji w budynkach mieszkalnych, o których mowa w klasie 1122 PKOB. Biorąc powyższe pod uwagę, jeżeli sprzedane prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz ze zbudowanym na tym gruncie budynkiem było związane z prowadzoną przez Podatników działalnością gospodarczą (wprowadzone do ewidencji środków trwałych), a budynek ten był budynkiem niemieszkalnym, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego prawa i budynku - nawet jeżeli przed zbyciem zostały one wycofane z działalności gospodarczej – stanowił przychód z tej działalności. W przypadku, gdy sprzedany budynek był budynkiem mieszkalnym, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego budynku – oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym został on wybudowany - podlegał opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o ile Podatnicy nie wydatkują uzyskanych przychodów - w terminie 2 lat od dnia sprzedaży - na własne cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ustawy z dnia 26.07.1991r. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.