Naczelnik Urzędu Skarbowego w Iławie, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U, Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), stanowiącego, iż stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, ... na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, w odpowiedzi na zapytanie w kwestii:

• stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych polegającej na opodatkowaniu marży oraz sposobu obliczania tej marży w świetle obowiązujących od dnia 01.05.2004 r. przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w przypadku gdy Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się obrotem używanymi samochodami poprzez dokonywanie sprzedaży tych samochodów we własnym imieniu i na własny rachunek lub w wykonaniu umowy komisu czyli we własnym imieniu ale na cudzy rachunek, oraz
• w kwestii: jak ustalać „całkowitą kwotę, którą ma zapłacić nabywca towaru” oraz „kwotę nabycia”, których różnica daje wartość marży, stanowiącą podstawę opodatkowania podatkiem VAT;

zdaniem Podatnika „przepis art. 120 ust. 4 może być stosowany także do dostaw dokonywanych w wykonaniu umowy komisu, o ile zostały spełnione inne warunki jego stosowania - w szczególności dodatkowe warunki wynikające z art. 120 ust. 10 ustawy o podatku VAT”, natomiast „terminy, którymi posługuje się art. 120 ust. 4 ustawy o VAT określając sposób obliczania marży powinny być rozumiane szeroko, przykładowo zatem do kwoty nabycia mogą być zaliczone dodatkowe koszty transportu czy też podatek od czynności cywilnoprawnych, jeżeli podatek ten obciążał transakcję nabycia”,

wyjaśnia co następuje.

W Rozdziale 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w art. 120 określone są przepisy dotyczące opodatkowania podatkiem od towarów i usług w przypadku dostawy towarów używanych.

Zgodnie z definicją podaną na potrzeby stosowania tego Rozdziału w art. 120 ust. 1 pkt 4: „przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1 - 3” (w punktach 1-3 wymienia się obrazy, przedmioty kolekcjonerskie, antyki) „oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (...)”.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy „W przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.”

Zgodnie z art. 120 ust. 10: „Przepis ust. 4 dotyczy dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, nie będącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem zgodnie z ust. 4.”

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług: „Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel, w tym również:

3) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej”

Jeśli, zgodnie z powyżej cytowanym przepisem, w relacji komitent – komisant wydanie towarów na podstawie umowy komisu jest z pozycji komitenta dostawą towarów, to można uznać iż po stronie komisanta jest to nabycie towarów, i podobnie w relacji komisant – osoba trzecia, jeśli wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej z pozycji komisanta jest dostawą towarów, można uznać iż po stronie osoby trzeciej występuje nabycie towarów.

Można wobec tego wnioskować, że w przypadku sprzedaży towarów przez Podatnika w wykonaniu umowy komisu, Podatnik wykonuje czynności polegające na dostawie towarów, a jeśli przedmiotem dostawy są towary używane w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, wówczas znajduje zastosowanie szczególna procedura w zakresie dostawy towarów używanych, polegająca na opodatkowaniu wg art. 120 ust. 4 ustawy marży stanowiącej różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, z zastrzeżeniem spełnienia szczególnych warunków, określonych w przepisach art. 120 ust. 10 i 21,

Zasadę ustalania marży Ustawodawca określił ogólnie - zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy marżę stanowi różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia.

Pierwszy element „całkowita kwota, która ma zapłacić nabywca towaru” zdaniem tut. organu podatkowego należy interpretować jako całkowitą kwotę, którą ma zapłacić nabywca Sprzedawcy. Logicznym jest sądzić, iż Sprzedawca uwzględni w tej kwocie obok wartości towaru także bezpośrednio związane z tą transakcją podatki, opłaty, inne wydatki towarzyszące: koszty transportu, ubezpieczenia, składowania itd., które ponosi aby towar sprzedać nabywcy, i którymi obciąży nabywcę oraz wydatki, które uwzględni również w cenie sprzedaży, a które poniósł wcześniej w związku z nabyciem tego towaru – na przykład koszty transportu, ubezpieczenia oraz podatki czy inne opłaty wymagane przepisami prawa bezpośrednio związane z tą transakcją, z wyłączeniem kwoty, którą miał zapłacić swojemu dostawcy;

drugi element: „kwota nabycia” - analogicznie, jako całkowitą kwotę, którą miał zapłacić Sprzedawca swojemu dostawcy.

A zatem przedstawione w przedmiotowym zapytaniu twierdzenie Podatnika, iż „przykładowo do kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT mogą być zaliczone dodatkowe koszty transportu czy też podatek od czynności cywilnoprawnych, jeżeli podatek ten obciążał transakcję nabycia” będzie zdaniem tut. Organu podatkowego słuszne w sytuacji, gdy Sprzedawca będzie nimi obciążony – będzie miał zapłacić swojemu dostawcy.