Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udziela informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie przedstawionej we wniosku Banku, który wpłynął do tutejszego Urzędu w dniu 17 czerwca 2004 r.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Bank świadczy na rzecz kontrahenta greckiego usługi przetwarzania danych w zakresie operacji finansowych. Zdaniem podmiotu wypłacającego należność z tytułu usług, podatek od takich usług powinien być pobierany i jest potrącany z kwot wypłacanych Bankowi. Za realizację tych usług Bank otrzymuje zapłatę pomniejszoną o pobrany podatek dochodowy na terenie Grecji.Zdaniem Banku pobieranie podatku u źródła nie znajduje uzasadnienia w świetle przepisów art. 7 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Atenach dnia 20 listopada 1987r., zgodnie z którym zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się państwa (Banku) podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie (Polsce), chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład (Bank nie ma zakładu na terenie Grecji). Zdaniem podmiotu wypłacającego należność z tytułu usług podatek taki powinien być pobierany i jest potrącany z kwot wypłacanych Bankowi, w związku z czym Strona grecka przekazuje na rzecz Banku należną kwotę pomniejszoną o pobrany w Grecji podatek dochodowy.

Pytanie Banku dotyczy możliwości odliczenia zapłaconego na terytorium Grecji podatku dochodowego, zgodnie z opisanym stanem faktycznym, od podatku należnego na terytorium Polski.
W przypadku łączenia dochodów podatnika o nieograniczonym obowiązku podatkowym, osiągniętych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej z dochodami osiągniętymi poza jej terytorium, zastosowanie ma przepis art. 20 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z wyżej powołanym przepisem, jeżeli podatnicy posiadający siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, osiągają również dochody poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a dochody te nie są wolne od podatku i umowa o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu zawarta z tym państwem inaczej nie stanowi, dochody te łączy się z dochodami osiąganymi na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota obniżenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Powyższy artykuł daje możliwość zaliczenia podatku zapłaconego w państwie źródła dochodu, na poczet podatku należnego w państwie siedziby. Jest to jednak obwarowane zastosowaniem się do zapisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Atenach dnia 20 listopada 1987 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 524), w art  7  stanowi, że zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi. Brak jest również podstaw do pobrania podatku na terytorium Grecji na podstawie art. 12 w/w umowy, ponieważ z opisu świadczonych usług przedstawionego w wystąpieniu - “przetwarzanie danych w zakresie operacji finansowych” - nie wynika, że kontrahent dokonuje wypłat z tytułu należności licencyjnych.Biorąc pod uwagę zapisy umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, należy stwierdzić, że wyżej cytowana umowa nie przewiduje obowiązku zapłaty podatku na terytorium Grecji od osiągniętych dochodów. Wobec powyższego, w tej konkretnej sprawie, nie ma zastosowania przepis art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Brak jest zatem podstaw do odliczenia podatku nienależnie pobranego w Republice Greckiej.

Weryfikując powyższą odpowiedź dokonuje się jedynie jej uzupełnienia wskazując na możliwość jaką daje art. 26 umowy sporządzonej w Atenach dnia 20 listopada 1987 r. miedzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Greckiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 524). Przepis ten ustanawia procedurę wzajemnego porozumienia się w celu przezwyciężenia trudności na tle stosowania umowy. Z treści powyższego przepisu wynika, że jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zdania, że działania Umawiającego się Państwa lub obu Umawiających się Państw pociągają lub pociągną za sobą opodatkowanie niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, to mo że ona, niezależnie od środkó odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedłożyć swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę. Sprawa powinna być przedłożona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o czynności pociągającej za sobą opodatkowanie niezgodne z postanowieniami umowy.