Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie dokonuje zmiany informacji podatkowej z dnia 19.05.2004 r. (znak Pdf-415/30/2004) wydanej w trybie art. 14a § 1 cyt. ustawy - Ordynacja podatkowa przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie w następujący sposób:

Jak wynika ze złożonego zapytania, spółka cywilna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług edukacyjnych. Opłata z tytułu czesnego kalkulowana jest za cały okres studiów w rozbiciu na semestry z tym, że słuchacz jest zobowiązany uiszczać ją w okresach miesięcznych. W miesiącu listopadzie i grudniu 2003 r. studenci dokonali wpłat z tytułu czesnego ponad kwoty należne za dany semestr, dokonując tym samym wpłat zaliczkowych na poczet następnych semestrów. Kwoty te zostały zaewidencjonowane w podatku VAT, wykazane w deklaracji VAT-7 za grudzień 2003 r., natomiast nie zostały zaewidencjonowane w podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. miesiącu.

Zgodnie z art. 14 ust. 1f ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2003 r., tj. roku, którego dotyczy ww. zagadnienie, moment rozpoznania przychodu w pozarolniczej działalności gospodarczej generalnie związany był z dniem wystawienia faktury. Od powyższej zasady istnieje szereg wyjątków uregulowanych bezpośrednio w ustawie. Do jednego z takich wyjątków należy przepis art. 14 ust. 3 pkt 1, zgodnie z którym do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Należy zauważyć, że w przepisie tym zostało użyte określenie „które zostaną wykonane”, a zatem ustawodawca posłużył się tu czasem przyszłym czasownika dokonanego, co świadczyłoby, że pobrana wpłata na poczet usług staje się przychodem z działalności gospodarczej dopiero z chwilą wykonania usługi. Nie ma przy tym znaczenia, czy „docelowy” okres sprawozdawczy przypada w tym samym roku podatkowym, czy w następnym lub następnych latach. W przedmiotowym przypadku jest to prawnie uregulowana rozbieżność między uznaniem obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług (otrzymanie zaliczki przewyższającej 50 % ceny) a momentem uznania dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym przedstawione przez spółkę stanowisko jest prawidłowe. Dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych miesiąc otrzymania płatności dotyczącej następnych okresów (semestrów) nie rodzi obowiązku rozpoznania <sic!> przychodu, o czym stanowi wprost wyżej powołany przepis art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. Przychód powstanie bowiem dopiero w miesiącach, których dotyczy otrzymana zapłata.