Spółka planuje zawrzeć umowę ubezpieczenia na życie i utworzyć Fundusz, na który będzie odprowadzać środki finansowe poszczególnym pracownikom – celem ich motywacji i wprowadzenia programu lojalnościowego. Pracownicy będą mogli skorzystać z tych środków dopiero po spełnieniu szczególnych warunków przewidzianych umową ubezpieczenia oraz jeżeli nie naruszą regulaminu wypłat, który wyklucza wypłatę wartości wykupu przed upływem 5 lat. Składka przypadająca na pracownika będzie odpowiadała jego zaangażowaniu i jakości pracy w danym okresie rozliczeniowym. W związku z powyższym wypłata jest znacznie przesunięta w czasie.

Celem otwarcia tegoż funduszu jest m. in. motywacja pracowników do efektywnej pracy, angażowanie w rozwój firmy, w tworzenie wizerunku, za co pracownik w zależności od zaangażowania na rzecz firmy, będzie „nagradzany” wypłatami ze środków tegoż funduszu.

Właścicielem środków zgromadzonych w funduszu aż do momentu ich wypłaty pracownikowi pozostaje Spółka. Świadczeniem pracodawcy na rzecz pracownika jest wypłacenie określonej kwoty pieniężnej ze środków funduszu inwestycyjnego.

W związku z powyższym przychód i wynikający z niego obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanych środków pieniężnych, powstanie u pracownika w momencie dokonania wypłaty bądź postawienia do dyspozycji określonych środków pieniężnych.

Wypłacone konkretnemu pracownikowi przez Spółkę z funduszu środki stanowić będą przychód tego pracownika, wpływający na wysokość osiągniętego przez niego dochodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) „za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych”.

W związku z powyższym, po ustaleniu wysokości kwoty wypłaconej pracownikowi z w/w tytułu, należy doliczyć mu do dochodu wyliczone wartości i zgodnie z art. 31 wyżej powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy.