Zgodnie z przepisem art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.
Natomiast jak wskazuje art. 22 h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu) z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; (...).
Powyższe przepisy jednoznacznie wskazują, jakie środki trwałe podlegają amortyzacji oraz kiedy następuje rozpoczęcie i zakończenie amortyzacji. Nie przewidują one możliwości czasowego zaprzestania naliczania odpisów amortyzacyjnych.Przepisy prawa podatkowego również nie przewidują możliwości wyłączenia z amortyzacji środka trwałego czasowo wyłączonego z używania z uwagi na uszkodzenie np: w trakcie wypadku samochodowego.
Jednocześnie należy zauważyć, że art. 22 c ww. ustawy wymienia środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, które nie podlegają amortyzacji. Zgodnie z treścią w punktu 5, amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której te składniki były używane (...). Jednak przedmiotowy przepis nie ma zastosowania w przypadku, gdy przedsiębiorca nadal prowadzi działalność gospodarczą, a środek trwały czasowo został wyłączony z używania.
Jak wynika z powyższego, w sytuacji przedstawionej w pytaniu, podatnik ma prawo do naliczania odpisów amortyzacyjnych i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów. A zatem należy uznać, że stanowisko podatnika w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.