Stan faktyczny opisany przez Jednostkę przedstawia się następująco:

Spółka otrzymała zajęcie komornicze dotyczące długów innej jednostki.Zajęcie komornicze nakładało na Podatnika obowiązek przekazywania wpłat nie na konto wierzyciela lecz na konto komornika sądowego.Kontrola komornika ustaliła, że Jednostka nie wywiązywała się z tego obowiązku, gdyż swoje zobowiązania regulowała nadal z pominięciem konta komornika.

Konsekwencją niezastosowania się do rygorów określonych przez komornika było zajęcie komornicze powiększone o koszty egzekucyjne.

Pytanie Podatnika dotyczy zaliczenia powyższych wpłat do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.Przepis ten stanowi, że za koszty podatkowe uznać można wydatki związane z działalnością gospodarczą, racjonalne z punktu widzenia tej działalności, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Wierzytelnością są należne wierzycielowi sumy pieniężne bądź jego uprawnienia do określonych działań lub zaniechań przez dłużnika.

Z chwilą dokonania zajęcia wierzytelności przez komornika ustała możliwość dysponowania przez Podatnika tą wierzytelnością, Spółka podlegała zatem określonym prawem rygorom. Tym samym nieprzekazanie właściwej kwoty komornikowi skutkowało koniecznością poniesienia przez Spółkę dodatkowych kosztów.

W myśl przepisów art. 16 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań. Określone w tym przepisie wydatki mają charakter kar pieniężnych płaconych przez podatnika, będących skutkiem jego świadomych lub nieświadomych działań albo zaniechania takich działań. Pozostają one w związku z jego działaniami sprzecznymi z przepisami prawa. Z tych też względów ustawodawca postanowił, że tego rodzaju działania nie mogą w żadnym przypadku dokonywać się kosztem budżetu, w formie częściowej w niej partycypacji, poprzez obniżenie podatku dochodowego.

Dokonując oceny powyższego stanu faktycznego, należy uznać za słuszne stanowisko Podatnika, że poniesione wydatki związane ze spłaconą wierzytelnością i kosztami egzekucyjnymi nie stanowią dla Spółki kosztów uzyskania przychodów.