Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) zwolnione od podatku dochodowego są odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku z wyjątkiem odszkodowań:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Wszelka szkoda rozpatrywana jako uszczerbek o charakterze majątkowym może mieć w świetle przepisów kodeksu cywilnego postać dwojaką:

• może obejmować stratę, jakiej doznaje mienie poszkodowanego - wskutek doznania tej straty poszkodowany staje się uboższy niż był dotychczas (damnum emergens),
• może obejmować stratę korzyści, jakiej poszkodowany mógł się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono – wskutek doznania tej postaci uszczerbku poszkodowany nie staje się bogatszy, jakkolwiek mógł liczyć na wzbogacenie się, mógł go oczekiwać (lucrum cessans).

Począwszy od 1.01.2003 r. zwolnieniem od podatku dochodowego objęte są odszkodowania wypłacone z tytułu poniesienia rzeczywistej szkody. Natomiast nie korzystają ze zwolnienia otrzymane odszkodowania dotyczące korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Jak wynika z uzasadnienia załączonego do pisma wyroku, w okresie, w którym ZUS nie wypłacał renty podatnik dysponował mniejszą sumą pieniędzy niż powinien, co stanowi szczególny rodzaj szkody majątkowej, tak więc podatnik poniósł szkodę rzeczywistą, zaś zasądzone odszkodowanie dotyczy tej właśnie szkody rzeczywistej, która objęta jest zwolnieniem z podatku dochodowego.