W odpowiedzi na zapytanie podatnika z dnia 26.05.2004 r. dotyczące sposobu fakturowania i rozliczania podatku VAT w handlu samochodami zakupionymi w celu dalszej odsprzedaży oraz na zasadzie umowy komisu, działając w trybie art. 14a § 1 i 3 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie wyjaśnia:

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 przez dostawę towarów, o której mowa w powyżej rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej. Podstawę opodatkowania stanowić będzie:

• w przypadku samochodów nabytych dla dalszej odsprzedaży – obrót; obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. (art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług),
• w przypadku samochodów będących przedmiotem umowy komisu:
  - dla komisanta - kwota należna z tytułu dostawy towarów, pomniejszona o kwotę podatku - w przypadku dostawy towarów osobie trzeciej, na rachunek komitenta,
  dla komitenta - kwota należna pomniejszona o kwotę prowizji komisanta, pomniejszona o kwotę podatku - w przypadku dostawy towarów dla komisanta (art. 30 ust. 1 pkt 2a i 3 ustawy).

Obok przedstawionych powyżej ogólnych zasad rozliczania podatku VAT, ustawodawca w dziale XII, rozdział IV ustawy z dnia 11.03.2004 r. określił szczególne procedury rozliczania podatku VAT dotyczące m.in. dostawy towarów używanych polegające na opodatkowaniu marży. Zgodnie z art. 120 ust. 4 cyt. ustawy w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Przepis powyższy dotyczy dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem VAT,
2. podatników VAT, jeżeli dostawa tych towarów korzystała ze zwolnienia przedmiotowego lub dokonujący dostawy korzystał ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT,
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem VAT na zasadzie marży.

Zgodnie z art. 120 ust. 14 ustawy o VAT podatnik może dokonać wyboru sposobu rozliczania podatku VAT z tytułu dokonywanych dostaw towarów pomiędzy przedstawionymi powyżej dwoma metodami: opodatkowania na zasadach ogólnych oraz opodatkowania marży.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. podatnicy podatku od towarów i usług są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Przedstawiona powyżej ogólna zasada doznaje pewnej modyfikacji w przypadku dostawy towarów opodatkowanej wg szczególnej procedury wyrażonej w art. 120 ustawy. Na podstawie art. 120 ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik nie może bowiem oddzielnie wykazywać na wystawianych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów w przypadku, gdy opodatkowaniu podlega marża.

Opisane powyżej ogólne zasady wystawiania faktur VAT sprecyzowane zostały przez ustawodawcę w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971). W myśl § 12 ust. 1 cyt. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11,
3. dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym nazwę towaru lub usługi,
4. jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,
5. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
6. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
7. stawki podatku,
8. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu,
9. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
10. wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku lub zwolnionych od podatku, lub niepodlegających opodatkowaniu,
11. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie

Jednocześnie na podstawie § 12 ust. 8 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r., faktury dokumentujące świadczenie czynności, których podstawą opodatkowania jest marża, zgodnie z art. 120 ustawy, zawierają dane określone w ust. 1 pkt 1 - 5 i 12 oraz wyrazy „VAT marża”.

Z uwagi na powyższe tut. organ nie podzielił stanowiska podatnika co do sposobu dokumentowania dokonywanych dostaw towarów.

Niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o aktualny stan prawny oraz stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu.