Pismem z dnia 7.06.2004 r. zwrócił się pan do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z prośbą o udzielenie informacji w następującej kwestii:

Hurtownia obuwia „H.” w 1999 r. wystawiła dla właściciela firmy „R.” cztery weksle in blanco o łącznej wartości 250.000,00 zł jako zabezpieczenie umówionych transakcji handlowych. Weksle te zostały zrealizowane bez dostarczenia w zamian żadnego towaru. Sąd Rejonowy w D. Wydział Karny, wyrokiem o sygn. akt. II K. 36/02 w sprawie karnej skazał właściciela firmy „R.” na zapłacenie kwoty 100.000,00 zł. Do dnia dzisiejszego żadna z ww. kwot nie została uiszczona. Zapytanie pana brzmi, czy przedmiotowa kwota 250.000,00 zł stanowi koszt uzyskania przychodu? W przedstawionym stanowisku podaje pan, iż ma prawo do zaliczenia ww. kwoty do kosztów uzyskania przychodu.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, stosownie do postanowień art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), informuje, że:

Weksel jest dokumentem stanowiącym zobowiązanie bezwarunkowe do zapłaty określonej osobie, w określonym terminie i miejscu, przez wystawcę weksla lub osobę przez niego wskazaną, określonej na wekslu sumy pieniędzy. Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, iż weksle in blanco były wystawione jako zabezpieczenie umówionych transakcji handlowych, tj. zakup towaru handlowego przez s.c. „H.”. Osoba, której wręczono weksel in blanco nie wywiązała się z umówionych transakcji handlowych, jednocześnie realizując weksel. Tym samym stała się ona dłużnikiem firmy „H.”.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona. W związku z powyższym wykazanie wierzytelności jako przychodu należnego jest warunkiem koniecznym zaliczenia wartości takiej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodu. Jednocześnie zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 54 powołanej ustawy podatkowej nie uważa się za koszty uzyskania przychodu strat powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy. W przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do zaliczenia w koszty działalności gospodarczej kwoty 250.000,00 zł wynikającej z realizacji weksla in blanco.

Niniejszej odpowiedzi udzielono w oparciu o aktualny stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu.