Zgodnie z art. 54 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89/1994 , poz. 414 ze zm.) do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. W myśl art. 55 i art. 59 tej ustawy przed przystąpieniem do użytkowania obiektu budowlanego należy uzyskać ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie. Właściwy organ wydaje decyzję w sprawie pozwolenia na użytkowanie obiektu budowlanego po przeprowadzeniu obowiązkowej kontroli, może określić warunki użytkowania tego obiektu albo uzależnić jego użytkowanie od wykonania, w oznaczonym terminie, określonych robót budowlanych. Stosownie do postanowień art. 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budynków, budowli o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, zwane środkami trwałymi. Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji to zgodnie z art. 16 g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i ust. 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie. Biorąc powyższe pod uwagę Spółka po otrzymaniu decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu handlowo-usługowego winna dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej ustalonej po rozbudowie tegoż obiektu.