Zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę 7% w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych zwiazanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą.

Zastosowanie prawidłowej stawki podatku wymaga ustalenia czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy też świadczy usługę. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Natomiast przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Przy czym zarówno towary jak i usługi (za wyjątkiem usług elektronicznych) identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej - art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 ustawy.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Zaś w przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, może się zwrócić do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi (ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź).

Podkreślenia wymaga, że zgodnie z generalnym trójpodziałem działalności gospodarczej, działalność dzieli się na trzy główne grupy: produkcja, handel i usługi. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w grupowaniach statystycznych. Zgodnie z pkt 5.3.4 statystycznych zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w zależności od tego kto: producent, firma usługowa, czy handlowa dokonuje montażu artykułów branży budowlanej, tak klasyfikowana jest przez niego czynność, a w konsekwencji taka będzie dla tej czynności odpowiednia stawka VAT.

I tak:

1. roboty instalacyjne, wykonane przez producenta wyrobu siłami własnymi, są klasyfikowane łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu;
2. budowlane roboty instalacyjne i montażowe klasyfikuje się w dziale PKWiU 45;
3. roboty instalacyjne wykonywane przez sprzedawcę detalicznego, jako usługa związana ze sprzedażą określonego wyrobu, klasyfikowane są tak jak handel detaliczny w odpowiednim grupowaniu działu PKWiU 52.

Oznacza to, że np. jeżeli producent montuje lub instaluje dany wyrób budowlany, jego czynność klasyfikowana jest w grupowaniu obejmującym dany wyrób, a na gruncie ww. ustawy o VAT stanowi dostawę towarów a nie usługę.

Konsekwentnie prawidłową stawką podatku VAT będzie stawka przypisana do dostawy towaru, tj. 22%.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w posiadanej przez tut. organ opinii urzędu statystycznego z dnia 28.05.2004 r. znak : OK.-5672/KW-151/24-3620/2004, zgodnie z którą montaż wyrobu wykonywany przez producenta nie jest odrębnie klasyfikowany i mieści się w grupowaniu obejmującym dany wyrób (przykładowo PKWiU 20.30.11-53.40 „Drzwi balkonowe drewniane dla budownictwa mieszkaniowego strugane”).

Oznacza to, że w świetle ww. ustawy o VAT mamy do czynienia z dostawą towarów, którą należy opodatkować stawką 22% (montaż + towar).

Podatnik nie podał symbolu PKWiU do wykonywanej czynności. Jednakże, o ile montuje wyrób wykonany przez siebie, to zgodnie z ww. opinią statystyczną stawka podatku wynosi 22%.

Przepis § 17 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 roku w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971 ) określa, że jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy.

Zgodnie z ust. 2 fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek, ratę).

W § 17 ust. 3 pkt 1-7 ww. rozporządzenia Min. Fin. określono jakie elementy co najmniej powinna zawierać taka faktura.

Jeżeli faktura dokumentująca pobranie zaliczki nie obejmuje całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi ma obowiązek wystawić fakturę na zasadach ogólnych, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość otrzymanych części należności, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego na fakturach dokumentujących pobranie części należności. Faktura taka powinna również zawierać numery faktur wystawionych przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi zgodnie z zasadą określoną w ust. 4.

Jeżeli faktury, o których mowa powyżej obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminach określonych na zasadach ogólnych.

Zasadnicze elementy jakie powinna zawierać faktura określone zostały w art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług. Faktura powinna stwierdzać w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Jeśli faktura zawiera te dane należy przyjąć, że został spełniony obowiązek nałożony ustawą.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, że powyższa informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego obowiązuje jedynie w zakresie zadawanego przez stronę pytania i w przedstawionym stanie faktycznym oraz jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym tylko w przypadku przedstawienia przez stronę rzeczywistego stanu faktycznego sprawy.

Informuje się, że wykładnie przepisów dokonywane przez organy podatkowe w formie wydanych indywidualnych interpretacji jak również dokonywane przez podatnika nie mają wpływu na kształtowanie się zobowiązań podatkowych w myśl zasad konstytucyjnych, a także zasad art. 4 i 5 ustawy z dnia 29.08.1997 roku – Ordynacji podatkowej (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) gdyż są to interwencje zewnętrzne spoza obowiązującego prawa.

W obecnych rozwiązaniach, zobowiązania podatkowe powstają z mocy prawa, samoistnie jako zobowiązania idealne.