Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54 poz. 535) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 3 ww. ustawy w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

gdzie:

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy

- kwotę podatku naliczonego stanowi 50 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 5.000 zł. Dopuszczalna ładowność (art. 86 ust. 5) pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3.

Jednocześnie obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt. 3 ustawy, do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5 cyt. ustawy.

Przepisu art. 86 ust. 3 na podstawie art. 86 ust. 4 nie stosuje się do:

1) przypadków, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu tych samochodów (pojazdów) stanowi przedmiot działalności podatnika;

2) pojazdów specjalnych - jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika, że jest to pojazd specjalny;

3) pojazdów samochodowych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą

- jeżeli z wyciągu ze świadectwa homologacji lub z odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, wynika takie przeznaczenie.

Z powyższych uregulowań wynik, że przepisy dotyczące odliczania podatku VAT od zakupu pojazdów samochodowych oraz paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych związane są ściśle z określeniem ładowności pojazdu oraz jego rodzaju określonego na podstawie świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji. W przypadku innych pojazdów samochodowych prawo do odliczenia podatku VAT nie przysługuje w stosunku do tych pojazdów, które nie spełniają warunku dopuszczalnej ładowności, przy czym fakt niespełnienia ww warunku winien być potwierdzony wyciągiem ze świadectwa homologacji.

Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono 1 stycznia 1984 r. na podstawie art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6 poz. 35 ze zmianami). Zatem już od 1984 r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego pojazd źródłem informacji o jego danych technicznych. Świadectwa te wydawane są od 1 stycznia 1984 r. przez ministra właściwego do spraw transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych potwierdzających, że dany pojazd odpowiada określonym warunkom technicznym.

Z przepisu art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie wynika jednak, iż brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania tego świadectwa skutkował uznaniem danego pojazdu za samochód osobowy, a tym samym uniemożliwiał odliczenie podatku VAT od nabywanych paliw. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu pojazdu wynikało uprawnienie, z którego podatnik dowodzi, iż ładowność danego pojazdu jest wyższa niż określona wzorem, o którym mowa w art. 86 ust. 3 albo że jest to pojazd specjalny. A zatem dane zawarte w świadectwie homologacji (odpisie decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji) na dany typ pojazdu, a nie wpis zawarty w dowodzie rejestracyjnym, będą niezbędne do potwierdzenia dopuszczalnej ładowności każdego pojazdu samochodowego, innego niż osobowy, bądź specjalnego charakteru pojazdu, a tym samym uprawnienia podatnika do odliczania podatku VAT od nabywanych paliw silnikowych. W przypadku pojazdu kupionego przez Stronę wyciąg ze świadectwa homologacji określa liczbę miejsc pojazdu na 5, rodzaj pojazdu ciężarowy, ładowność 624 kg (674 kg w przypadku samochodu z automatyczną skrzynią biegów). Korzystając z powyższych danych stwierdzam więc, iż kupiony pojazd ma dopuszczalną ładowność (określoną w wyciągu ze świadectwa homologacji) mniejszą niż obliczoną wg wzoru, tj. 697 kg:

DŁ = 357 kg + n x 68 kg

697 kg = 357 kg + 5 x 68 kg

gdzie:

DŁ - oznacza dopuszczalną ładowność,

n - oznacza ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy -5

Powyższe oznacza, iż Strona nabywając przedmiotowy pojazd zgodnie z art. 86 ust. 3 ww. ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego o kwotę podatku naliczonego stanowiącą 50 % kwoty podatku określonej w dokumencie nabycia - nie więcej jednak niż 5.000 zł. Jednocześnie w związku z postanowieniami art. 88 ust. 1 pkt. 3 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług Strona nie ma prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego do nabywanych paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu przedmiotowego pojazdu, bowiem przedmiotowy pojazd spełnia kryterium, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5.Jednocześnie w związku z podnoszoną kwestią, iż w dniu 05.08.2004 r. dokonano zmian stałych samochodu skutkujących zwiększeniem ładowności do 700 kg zgodnie z zaświadczeniem o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu nr LLU16 00849/04, informuje Stronę, iż o możliwości odliczenia podatku VAT od paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów nie decyduje sam wpis w dowodzie rejestracyjnym pojazdu uczyniony np. na podstawie zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym, ale fakt, czy pojazd ten spełnia warunek dopuszczalnej ładowności, przy czym uprawnie z którego podatnik wywodzi, że ładowność samochodu jest wyższa niż określona wzorem zawartym w art. 86 ust. 3 cyt. ustawy wynikać musi ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, nie zaś z dowodu rejestracyjnego pojazdu czy tym bardziej z zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym.